Na wstępie Antoni Tompolski zwrócił uwagę, że Nowa Ewangelizacja dotyka trzech ważnych rzeczy: zapału, metody i środków przekazu. „Nowy zapał – to bardzo ważne, bo następuje zmiana w mentalności społecznej. Człowiek postmodernistyczny jest bardziej nastawiony na świadectwo niż na argumenty. Zatem potrzebni nam są świadkowie wiary” – mówił.

W kontekście metod ewangelizacji stwierdził, że konieczne jest mądre wychodzenie do ludzi, aby zainspirować człowieka do spotkania z Bogiem. „Są także środki wyrazu, które czujemy przecież intuicyjnie – widzimy jak zmienia się świat, już nie jest to książka czy kult liturgiczny, ale na przykład w Polsce bardzo widoczna ostatnio muzyka uwielbieniowa” – dodał. Jak ocenił w Nowej Ewangelizacji chodzi o docieranie do ludzi na peryferiach – zarówno egzystencjalnych, jak i intelektualnych.

Ks. Grygiel na podstawie własnego świadectwa dotyczącego udziału w szkoleniu firmy komputerowej przekonywał, że im szerszy zakres świadomości w przemyśle i nauce, tym lepiej dla człowieka. „Natomiast na co dzień widać wyraźnie pewien rodzaj schizofrenii – że jest świat nauki, gdzie Pan Bóg kompletnie się nie melduje oraz świat religii i Kościoła, gdzie jest tylko bardzo tradycyjne myślenie. Co więcej, te światy się nie przenikają” – opisał.

„Mam wrażenie, że w ramach Nowej Ewangelizacji rodzi się nowe zadanie – aby te dwa niby rozszczepione obszary rzeczywistości, w których oni się poruszają, zacząć łączyć” – ocenił. Uznał, że przecież nauka i przemysł ma ogromne przełożenie na kulturę, stąd takie działania ewangelizacyjne są niezmiernie ważne. „Chodzi tu też czasem o stosowanie innych pojęć, używanie języka danej grupy. Na przykład ‘niezmiennik’, który fizyka pobudzi do myślenia o Bogu w sposób bardzo mu bliski” – powiedział.

Wykładowca UPJPII przestrzegł także przed tzw. „nowym ateizmem”, czyli osobami, które w zdecydowany sposób przedstawiają osiągnięcia nauki jako dowody na to, że Bóg nie istnieje. „W tym kontekście należy rozważyć czy drugim obszarem działania Nowej Ewangelizacji nie powinna być pomoc wierzącym, aby potrafili mądrze takie argumenty odpierać” – zastanawiał się. Zauważył, że wiele osób porzuca wiarę jeśli istnienie Boga podważy się im w „naukowy sposób”.

Rozmówcy rozważali także czy konieczne jest racjonalizowanie wiary oraz jak powinien się zachowywać katecheta w sytuacji postawienia go przez ucznia wobec naukowych argumentów przeciwko Bogu.

„Młody człowiek oczekuje konkretnej odpowiedzi – więc katecheta nie ogarniający podstawowego tematu staje się niewiarygodnym świadkiem. Trzeba zachęcać katechetów do podejmowania zagadnień, które są dla młodzieży istotne i problematyczne” – zwrócił uwagę ks. Grygiel. „Myślę, że ważna też jest postawa prawdy i czasem przyznanie, że się po prostu nie wie oraz zachęta do wspólnego zbadania tematu” – stwierdził z kolei Tompolski.

Wczorajsze spotkanie zostało zorganizowane przez Wydział Filozoficzny UPJPII i Copernicus Center.