Ostatnie dni kwietnia są szczególnie stresujące dla pewnej grupy ludzi – młodych, przed którymi egzaminy maturalne. To głównie do nich skierowana jest propozycja dekanalnych liderów i duszpasterzy młodzieży z Nowej Huty. – Chcemy wyjść im naprzeciw, zaprosić ich na to wspólne czuwanie i to, co przed nimi oddać Panu Bogu, jemu to powierzyć – tłumaczy ks. Jarosław Gawęda, zastępca duszpasterza młodzieży Archidiecezji Krakowskiej i wikariusz parafii Matki Bożej Królowej Polski w Krakowie.

Czuwaniu, które w sobotę 29 kwietnia odbędzie się w Arce Pana, towarzyszy hasło „Młodość. Między sacrum a profanum”. – Młodość to jest właśnie czas, kiedy balansuje się między tymi sferami, bardziej skupiając się nad tym, co jest doczesne, a trochę mniej na tej sferze sacrum. Dlatego plan spotkania jest wyjściem z punktu profanum, a dojściem do punktu sacrum – wyjaśnia ks. Gawęda. Jeżeli pogoda powoli, spotkanie rozpocznie się przed ołtarzem polowym integracją. Następnie konferencję, skierowaną do maturzystów wygłosi o. Łukasz Buksa OFM. Ona wprowadzi uczestników do adoracji Najświętszego Sakramentu. – Pan Jezus przyjdzie do nas. Będzie przechodził między nami z asystą kadziła i pochodni. Schola będzie prowadziła śpiew uwielbieniowy, a o. Łukasz modlitwę. Pan Jezus wychodzi do nas, wychodzi do naszej codzienności, do naszego trudu po to, żeby nas zaprosić – zdradza duszpasterz z krakowskiej Arki Pana. Czuwanie zakończy się wejściem do kościoła i uroczystą Mszą świętą.

Organizatorami spotkania „Młodość. Między sacrum a profanum” są przede wszystkim ludzie młodzi. – To nie jest tak, że ja z o. Łukaszem je wymyśliliśmy. Tak naprawdę ten plan zaczęliśmy tworzyć w gronie liderów dekanalnych i to młodzi to przygotowują. To, co jest wartością dodaną to wspólnota. To poczucie młodego Kościoła – mówi ks. Jarosław Gawęda.

Zapraszając do udziału w wydarzeniu, kapłan podkreśla, że ostatnie dni przed egzaminami, które szczególnie wypełnia stres, warto poświęcić na wyciszenie. – W ostatnich dniach niewiele da się nauczyć, ale potrzeba skupienia, zatrzymania się, zastanowienia i przeanalizowania na spokojnie, co jeszcze trzeba zrobić. Trzeba ten czas też oddać Panu Bogu, żeby on poprowadził – zachęca.