Potrzebę zachowania balansu w relacji między człowiekiem a naturą bardzo mocno podkreślał np. przedstawiciel szamanistów. Głos zabrał także bahaista, muzułmanin, żyd, hinduista oraz szintoista. Nie zabrakło reprezentanta mormonów. Z różnych denominacji chrześcijańskich znaleźli się na miejscu również prawosławni, ewangelicy oraz adwentyści. Otwierający spotkanie buddyjski gospodarz wspominał ciężkie dla jego wspólnoty czasy komunistycznych prześladowań. Podkreślał przy tym wspólne dla wszystkich wiar dążenie do poprawienia bytu człowieka.

„Wierzę, że chociaż główne religie świata, takie jak buddyzm, chrześcijaństwo, islam i hinduizm, różnią się od siebie filozoficznie w swoich światopoglądach, mamy wspólne modlitwy i działania dla tego samego celu – dobra ludzkości. W dzisiejszym XXI wieku osiągnęliśmy wyjątkowy poziom rozwoju informacji i technologii dzięki rozwojowi umysłu. Jednak w cieniu tego zewnętrznego postępu istnieje potencjalne ryzyko, że człowiek utraci ważne wewnętrzne wartości, takie jak miłość, współczucie, moralność, tolerancja, przebaczenie i karma. Dlatego cele oraz działania wszystkich tradycyjnych religii muszą wypełnić umysł wyżej wymienionymi wartościami wewnętrznymi, aby przyczynić się do stworzenia humanitarnych i współczujących społeczeństw (...). My, mongolscy buddyści, dedykujemy nasze modlitwy wszystkim czującym istotom z sześciu światów, a w szczególności regionalnemu i globalnemu pokojowi. W międzyczasie aktywnie zaangażowaliśmy się w dialogi międzywyznaniowe światowych tradycyjnych religii i wspieraliśmy zasady wzajemnego szacunku, harmonijnego współistnienia, świadomości ekologicznej na poziomie regionalnym i globalnym. Ponieważ zasady te są inicjowane dla dobra całej ludzkości, uroczyście wspieramy takie międzywyznaniowe partnerstwo i odzwierciedlamy nasz pokojowy głos wyrażany na arenie międzynarodowej w naszych działaniach.“