Młodzież powitał kustosz Sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie ks. Mateusz Hosaja. Metropolita krakowski zaprosił młodych do rachunku sumienia przebiegającego wedle pytania, co we mnie dzieje się z Bożym słowem, które do mnie jest kierowane? Rachunek odbywał się zgodnie ze schematem z dzisiejszej Ewangelii, w której Boże Słowo jest jak ziarno zasiane w glebę naszych serc i sumień.

Najpierw, jak słyszeliśmy w Ewangelii, przychodzi szatan, by wyrwać z nas to słowo, by nie zapuściło żadnych korzeni. – Jednym z ulubionych sposobów działania złego ducha jest szyderstwo. Szydzi się najpierw z Pana Jezusa, mówi się, że jest śmieszny (…) ze swoją Ewangelią, ze swoimi błogosławieństwami, jakże niepostępowymi i jakże staroświeckimi. I jak On sprzed wieków może zwracać się do nas z takimi propozycjami życia? Przecież to jest śmieszne.

Metropolita podkreślił, że w takiej postawie nie dyskutuje się, bo szyderstwo ma ogromną moc rażenia, gdyż odwołuje się do emocji a nie do argumentów.

Drugi przykład z Ewangelii to ziarno, które pada na skały, a znaczy to, jak tłumaczył arcybiskup, że trafia na ludzi bez charakteru. Podoba im się to co zawarte jest w Ewangelii, ale wystarczy jedna pokusa a wszystko zostaje przekreślone.

Ziarno rzucone między ciernie to z kolei ludzie dający się zagłuszyć przez codzienność. Hierarcha wspomniał o ogromie otaczających nas informacji, którymi dajemy się zagłuszyć. Takimi „zagłuszaczami” są także bogactwo i przyjemności. – Sami dobrze wiecie, że dzisiaj miarą życia jest przyjemność. Wszystko to, co z przyjemnością nie jest związane jest złem. Złem jest cierpienie. I oczywiście trudno samo w sobie cierpienie pochwalać, ale doskonale wiemy, że nie ma żadnego ludzkiego życia, żadnego człowieka, który by cierpienia nie doświadczył. I sprowadzanie wszystkiego za wszelką cenę do przyjemności jest ogromną redukcją naszego życia ludzkiego. Pozostaje oczywiście problem co my z tym cierpieniem zrobimy, bo ono może być wielkim bogactwem, na wzór tego co pisał św. Paweł, że łączy swoje cierpienia z cierpieniem Jezusa i Jego Mistycznego Ciała, którym jest Kościół.

Ostatnia postawa pokazuje człowieka o sercu szlachetnym i dobrym. Metropolita zwrócił jednak uwagę, że nikt się taki nie rodzi, ale wymaga to wielkiej troski i pracy, by tę dobroć i szlachetność ukształtować w sobie i zatrzymać. I do tego potrzebna jest wytrwałość. – Będzie wspaniały i piękny owoc z ludzkich serc, które Boże słowo w sobie zatrzymują a po wtóre są wytrwałe. Wiedzą, że ta droga do zbawienia to zmaganie wielodystansowe. (…) To są lata, gdzie najważniejsza jest wytrwałość, a więc pewna stałość charakteru, reakcji i wartości, do których się dąży.

W dalszych słowach metropolita krakowskich przypomniał postać św. Stanisława Kostki, który szedł pod prąd w niełatwym czasie, bo właśnie wtedy rodziła się reformacja. – To był chłopak z krwi i kości, który wiedział czego chce i dał się Panu Bogu prowadzić. Potrafił wejść w konflikt ze swoim światem i być znakiem sprzeciwu.

Hierarcha mówił także młodym, jak ważne jest, by umieć uszanować swą piękną, ludzką cielesność, która jest darem Boga. Wspomniał o „Ruchu Czystych Serc” gromadzącym ludzi, którzy chcą żyć w czystości i umieć pięknym i szlachetnym sercem patrzeć na siebie i innych.

Na koniec arcybiskup Jędraszewski wspomniał spotkanie Jana Pawła II z młodymi w Poznaniu w 1997 roku, gdy papież powiedział do nich: „Ja się na młodych nigdy nie zawiodłem”. – Chciałbym także wobec was powtórzyć te słowa papieskie, św. Jana Pawła Wielkiego „Na młodych nigdy się nie zawiodłem”.

Pierwsze Spotkanie Młodych Archidiecezji Krakowskiej zorganizowane zostało przez Duszpasterstwo Młodzieży Archidiecezji Krakowskiej. Było to całodniowe święto młodzieży przebiegające pod hasłem „Otwórzcie drzwi”. Młodzi z całej diecezji razem modlili się, uczestniczyli w warsztatach, konferencjach, Targach Wspólnot i koncertach. Spotkanie odbyło się w ramach 40. rocznicy wyboru Karola Wojtyły na papieża.