Projekt „Widok Publiczny” to cykl spotkań, warsztatów i otwartych debat poświęconych sztuce współczesnej w relacji z przestrzenią miejską. Jego podstawowym założeniem będzie zakorzenienie przyszłych realizacji w lokalnym środowisku, stworzenie stabilnych i zrównoważonych struktur wspierających artystów oraz skutecznych narzędzi komunikowania projektów o często rozproszonym i długofalowym charakterze. „W „Widoku Publicznym” zaproponujemy perspektywę ekologii praktyk instytucjonalnych, a więc refleksję nad rozwojem stabilnej i zrównoważonej polityki kulturalnej, która jest oparta na zasobach lokalnych, wspiera nie tylko powstawanie nowych prac artystycznych, ale przede wszystkim dba o sposób ich realizacji. Takie ujęcie podkreśli nie tylko znaczenie sztuki dla symbolicznej reprezentacji różnych wspólnot, ale także jej potencjał mediacyjny” – zapewniają inicjatorzy projektu.

„Instytucje kultury i artyści mogą działać wspólnie w relacji z przestrzenią miejską” – mówi Izabela Helbin, dyrektor Krakowskiego Biura Festiwalowego. „Jesteśmy pewni, że „Widok Publiczny” i wspieranie artystów oraz efektywna komunikacja rozproszonych do tej pory projektów, wypracują stabilne relacje łączące instytucje kultury z sieciami pozaartystycznymi” – zaznacza Helbin.

Tytułowy „Widok Publiczny” przywołuje rozmaite skojarzenia, nierzadko diametralnie od siebie różne. Informację publiczną, roboty publiczne, interes publiczny, osobę publiczną łączy aktywność polegająca na ujawnianiu, wystawieniu na pokaz, powszechna dostępność i transparentność. Z kolei widoczność to zarówno spektakularność, skuteczność, potencjalność, ale także zaufanie i równy dostęp do  zasobów. W jaki sposób można połączyć widoczność będącą domeną miejskich i publicznych instytucji z przestrzenią publiczną rozumianą jako obszar wspólny mieszkańców? „Sztuka współczesna jest w wielu swoich przejawach bliska ruchom działającym na rzecz dobra wspólnego, takim jak ruchy miejskie, sąsiedzkie, ekologiczne, pracownicze, czy internetowe. Z kolei instytucje kultury, funkcjonując w skomplikowanym systemie zależności, tworzą często odrębne środowiska i własny język. W  projekcie „Widok Publiczny” interesuje nas rola kultury, jako wspólny cel dla działań oraz możliwość otaczania opieką przez instytucje kultury działalności oddolnej i niesformalizowanej” – mówią odpowiedzialni za projekt.

„Instytucje publiczne, choć znajdują się na pozycjach najbardziej uprzywilejowanych producentów kultury (m.in. ze względu na system finansowania i zapewnionej przez ich organizatorów infrastruktury) nie mogą w przestrzeni miejskiej działać samotnie” – mówi dr Magdalena Ziółkowska, dyrektorka Galerii Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki. „To  inicjatywy trzeciego sektora, stowarzyszenia i fundacje, artyści, działacze obywatelscy i aktywiści, z niewyczerpaną energią i zaangażowaniem wyczulają nas na złożoność tego, co wokół nas. Zależy mi by Galeria Bunkier Sztuki uczyła się od nich tej wrażliwości, stając się instytucją czujną i otwartą nie tylko dialog, spotkania, ale i współpracę”  – dodaje Ziółkowska.

Pierwsze, otwarte dla publiczności spotkanie, w ramach projektu, odbędzie się w najbliższą sobotę, 12 marca o godz. 18:00 w Bunkrze Sztuki. Spotkanie poprowadzi Przemysław Pluciński, socjolog, autor artykułów, opracowań zbiorowych, przekładów z zakresu krytycznej teorii społecznej i publicystyki. „Podczas wykładu w Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki będziemy rozmawiać o miejskiej wyobraźni i miejskich językach. Poruszymy problem etykiet, stereotypów i autostereotypów, a także spróbujemy zdiagnozować podstawowe pola problemowe w relacji łączącej aktywistów, artystów i miejskich urzędników” – zapraszają organizatorzy. Wstęp na wszystkie spotkania jest wolny.