Nowy regulamin został przygotowany przez komisję, na której czele stał sekretarz Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych abp Marcello Bartolucci. Komentując przyjęty dziś dokument przypomina on, że Kościół zawsze przywiązywał wielką wagę do cudów dokonywanych za wstawiennictwem przyszłych świętych i błogosławionych. Stanowiły one potwierdzenie „z wysoka” osądu ludzkiego w sprawie ich świętości.

Już na przełomie XII i XIII w. wprowadzone zostały procedury prawne, dotyczące badania świętości i prawdziwości cudu. W 1610 r. podczas procesu Karola Boromeusza po raz pierwszy powołano biegłych lekarzy, którzy mieli się wypowiedzieć na temat kilkunastu uzdrowień dokonanych za wstawiennictwem przyszłego świętego. Jeszcze w tym samym wieku Innocenty XI wprowadza jako obowiązkowe orzeczenie biegłych lekarzy. Natomiast od 1743 r. istnieje już stała rada medyczna wydająca opinię na temat cudownych uzdrowień. Abp Bartolucci przypomina jednak, że ostateczne uznanie nadzwyczajnego uzdrowienia za prawdziwy cud należy do wyłącznych kompetencji Papieża.