„W roku 1918 ksiądz Ratti przybył do Polski poranionej prześladowaniami religijnymi, Polski, która wiele wycierpiała, ale pozostała zawsze wierna Papieżowi, wartościom wypływającym z wiary i swoim wielowiekowym tradycjom: Polonia semper Fidelis” – powiedział abp Delpini.

Abp Delpini podkreślił, że niestrudzona działalność ks. prał. Rattiego przypomina nam, iż „niesiemy przesłanie nadziei dla ludzkości dręczonej przez złe duchy, że jest nadzieja dla społeczeństw wewnętrznie pogmatwanych i pozbawionych pewności. Nie oferujemy gotowych recept, nie posiadamy łatwych rozwiązań, nie mamy odpowiednich zasobów: mamy tylko Jezusa”.

„Świętujemy wydarzenia minione, które zapoczątkowały nowy rozdział w historii Polski i jej relacji ze Stolicą Apostolską, ale patrzymy także z nadzieją w przyszłość, modląc się i podejmując odpowiedzialność za to co nam powierzono” – podsumował Metropolita Mediolanu.

Jubileuszową Mszę św. sprawowaną w języku łacińskim koncelebrowali m.in. nuncjusz apostolski w Polsce abp Salvattore Pennacchio i metropolita warszawski kard. Kazimierz Nycz. Podczas uroczystości zostało odsłonięte popiersie Achillesa Rattiego znajdujące się przy ołtarzu na postumencie.

Na zakończenie Mszy św. celebransi przeszli do kaplicy, gdzie spoczywa Prymas Stefan Wyszyński i zatrzymali się przy sarkofagu na modlitwę.

W 1919 r. zostały wznowione stosunki dyplomatyczne między Polską a Stolicą Apostolską po ponad 120 latach przerwy. 28 października 1919 roku w archikatedrze św. Jana Chrzciciela w Warszawie ówczesny arcybiskup metropolita warszawski Aleksander Kakowski udzielił sakry biskupiej nuncjuszowi Achillesowi Rattiemu, późniejszemu papieżowi Piusowi XI, który w latach 1918-1921 pełnił w Polsce misję zleconą mu przez papieża.

Przez pierwsze 5 lat siedzibą papieskiego nuncjusza w Warszawie była plebania przy ul. Książęcej 21. W grudniu 1924 r. siedziba nuncjatury została przeniesiona z ul. Książęcej do pałacyku w Al. Szucha 12, gdzie znajdowała się do 1939, by powrócić tam pół wieku później, w 1989 roku.