Na początku Mszy św. głos zabrał rektor, o. Nazariusz Popielarski OFM, który powitał abp. Marka Jędraszewskiego i podkreślił, że Sanktuarium św. Józefa jest ważnym miejscem dla życia duchowego Krakowa. – Wierni szukają tu wyjścia z trudnych sytuacji życia i – jak wielu mówi, nie proszą na próżno. Z ufnością oddajemy się w opiekę człowieka sprawiedliwego, w którego mocy jest uczynienie tego co niemożliwe – zauważył.

W nawiązaniu do czytań z liturgii słowa, metropolita wskazał na trzy postaci, które uwierzyły w łaskę Boga: Abraham, Józef i Dawid. – Moment przyjścia łaski to moment szczególny. Trzeba go dostrzec wiarą i zaufaniem, że Bóg w swoim miłosierdziu chce okazać pomoc – stwierdził. Człowiek sprawiedliwy poznaje kiedy przychodzi szczęście, bo Pan jest jego nadzieją.  Odkupienie nie jest zwyczajnym wydarzeniem, ale wierzącym w Chrystusa została dana nadzieja, mocą której mogą stawić czoło teraźniejszości.

Bóg uznał i docenił heroiczną wiarę Abrahama w Jego obietnicę, która po ludzku nie miała prawa się ziścić. Abraham uwierzył w Pana, który jest Dawcą Życia i poczytano mu to za sprawiedliwość. Ta wiara przyniosła wspaniałe owoce, ponieważ stał się on ojcem wielu narodów.

Obietnica dana Dawidowi odnosi się do jednego potomka, który miał panować na wieki. Król uwierzył i z pokorą oraz wdzięcznością dziękował Bogu.

Św. Józef jest nazywany w tradycji wschodniej Oblubieńcem. Gdy dowiedział się, że przeznaczona mu Maryja jest w stanie błogosławionym, poczuł zwątpienie. W tym trudnym momencie nie chciał jej oskarżyć, ponieważ ją kochał. Wtedy anioł objawił mu prawdę o Dziecku, poczętym z Ducha Świętego. Św. Józef wziął Maryję do siebie, przyjmując Tego, którego królestwo nie będzie miało końca.

Arcybiskup podkreślił, że w tym dniu zebrani czczą Boga za trzech świętych mężczyzn, od których zależało zbawienie świata. – W świetle św. Józefa możemy zrozumieć jak wielkie i ważne są obietnice dane Abrahamowi i wszystkim tym, którzy na jego wzór uwierzyli Bogu – wbrew nadziei uwierzyli nadziei – powiedział. Na zakończenie przypomniał wezwania litanii do św. Józefa, odnoszące się do Zbawiciela, Maryi i świętego Ludu Bożego.