Ojciec Święty zaznacza, że Żydzi dobrze wiedzieli o jakim wyjściu mówił Bóg, bo doświadczenie niewolnictwa wciąż był odciśnięte w ich ciele. Mimo to, nie było im łatwo poddać się prowadzeniu Pana. „Tak jak Izrael na pustyni wciąż ma wewnątrz siebie Egipt - istotnie często żałuje przeszłości i szemrze przeciwko Niebiosom i Mojżeszowi – tak i dziś Lud Boży nosi w sobie przytłaczające więzy, które musi porzucić” – podkreśla Papież.

Zachęca nas, żeby potraktować Wielki Post jako okazję do wzrostu w wolności. Pierwszym krokiem jest pragnienie widzenia rzeczywistości. Franciszek wyjaśnia, że tak jak Bóg widział udrękę swojego ludu w Egipcie, tak dzisiaj do nieba dochodzi wołanie naszych uciskanych braci i sióstr. „Zadajmy sobie pytanie: czy dociera również do nas? Czy nami wstrząsa? Czy nas porusza?” - pisze Papież. Wsłuchanie się w powyższe pytania może otworzyć nam oczy na to, że wciąż jesteśmy pod panowaniem faraona. „Jest to panowanie, który czyni nas wyczerpanymi i niewrażliwymi. […]  Bo chociaż wraz z chrztem rozpoczęło się nasze wyzwolenie, pozostaje w nas niewytłumaczalna tęsknota za niewolnictwem” - zaznacza Ojciec Święty.

Franciszek przypomina, że wyzwolenie przychodzi z inicjatywy Bożej - Izrael już nawet o to nie prosił złamany swą niewolą. „Faraon gasi bowiem nawet marzenia, kradnie niebo, sprawia, że świat, w którym deptana jest godność i negowane są autentyczne więzi, wydaje się niemożliwy do zmiany. Udaje mu się przywiązać do siebie.” – zaznacza Papież. W tym kontekście Franciszek wyznaje: „świadectwo wielu braci biskupów dużej liczby osób działających na rzecz pokoju i sprawiedliwości przekonuje mnie coraz bardziej że tym, co należy potępić, jest deficyt nadziei”.

Franciszek zaprasza do przeżycia Wielkiego Postu jako czasu nawrócenia; będzie to wymagać walki z bożkami, które są jakby głosem faraona w nas. Będzie to też okazja do zatrzymania się, zarówno na modlitwie, jak i przy zranionym bracie. „Miłość Boga i bliźniego jest tą samą miłością” – przypomina Papież.

W kontekście odkrywania synodalnej formy Kościoła podkreśla on także, że Wielki Post będzie okresem decyzji wspólnotowych, „małych i dużych wyborów wbrew dominującemu nurtowi, zdolnych do zmiany codziennego życia ludzi i życia dzielnicy: nawyków zakupowych, troski o stworzenie, włączenia tych, których się nie dostrzega lub pogardzanych”.

Na zakończenie Franciszek zaznacza: „Na ile ten Wielki Post będzie okresem nawrócenia, na tyle zagubiona ludzkość odczuje wstrząs kreatywności: błysk nowej nadziei”.