W ten sposób chciał on upamiętnić 5. rocznicę swej wizyty na włoskiej wyspie Lampedusa. Jest położona zaledwie 100 km od wybrzeży Afryki i dlatego stanowi główny punkt przerzutowy dla migrantów, którzy drogą morską usiłują się dostać do Europy.

Franciszek przypomniał, że podczas pobytu na tej wyspie apelował do odpowiedzialności. Odpowiedź na ten apel, choć niekiedy wspaniałomyślna, okazała się niewystarczająca. Opłakujemy dziś tysiące zmarłych – dodał Franciszek. W ostrych słowach skrytykował on również tych, którzy zamykają się na ludzi mających prawo do bezpieczeństwa i godnego życia, a zamiast mostów budują mury.

“W obliczu współczesnych wyzwań migracyjnych jedyną sensowną odpowiedzią jest solidarność i miłosierdzie; odpowiedź, która nie robi zbyt wielu obrachunków, ale wymaga sprawiedliwego podziału obowiązków, uczciwej i szczerej oceny alternatyw i roztropnego zarządzania – mówił Ojciec Święty. – Właściwą polityką jest ta, która poświęca się służbie osoby, wszystkich zainteresowanych osób; która zapewnia odpowiednie rozwiązania gwarantujące bezpieczeństwo, poszanowanie praw i godności wszystkich; która umie spojrzeć na dobro swojego kraju, biorąc pod uwagę dobro innych krajów, w coraz bardziej wzajemnie połączonym świecie. To takiego świata pragną młodzi. Psalmista ukazał nam właściwą postawę, jaką należy przyjąć w sumieniu wobec Boga: «Wybrałem drogę prawdy, pragnąc Twych wyroków» (Ps 119/118/, 30). Wraz z rządzącymi ziemią i ludźmi dobrej woli pragniemy kontynuować zobowiązanie do wierności i właściwego osądu. Dlatego uważnie śledzimy działania wspólnoty międzynarodowej, aby odpowiedzieć na wyzwania stawiane przez współczesne migracje, mądrze harmonizując solidarność i pomocniczość, określając zasoby i obowiązki”.

Specjalne słowo Franciszek skierował też do ratowników oraz migrantów uratowanych na Morzu Śródziemnym. Ratownikom podziękował za ucieleśnienie przypowieści o Dobrym Samarytaninie.

“Tym, którzy zostali uratowani, chcę raz jeszcze podkreślić moją solidarność i wsparcie – powiedział Papież. – Dobrze bowiem znam tragedie tych, którzy uciekają. Proszę, abyście nadal byli świadkami nadziei w świecie, który jest coraz bardziej zaniepokojony swoją teraźniejszością, nie mając nazbyt wielkiej wizji przyszłości, niechętny do dzielenia się, abyście poprzez poszanowanie dla kultury i praw kraju, który was przyjmuje wspólnie wypracowywali drogi integracji”.