Ojciec Święty podkreślił, że ten człowiek wkroczył do Ewangelii jako ktoś, kto woła ze wszystkich sił. Pewnego dnia usłyszał, że obok miał przechodzić Jezus. Nie wiedział, czy jest On blisko czy daleko, ale gdy tłum się przybliżał, zaczął krzyczeć prosząc Jezusa o zmiłowanie.

„Jego wielokrotne krzyki irytowały, nie były w dobrym tonie i wiele osób go upominało, aby zamilkł. «Zachowuj się przyzwoicie, nie rób tak». Ale Bartymeusz nie milczał, wręcz przeciwnie, krzyczał jeszcze głośniej: «Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!» (w. 47). Bardzo piękny jest upór tych, którzy poszukują łaski i pukają, pukają do drzwi serca Boga…On woła, puka. To wyrażenie: «Syn Dawida», jest bardzo ważne; oznacza «Mesjasza», jest wyznaniem wiary, które wyszło z ust tego człowieka, pogardzanego przez wszystkich. A Jezus wysłuchał jego wołania. Modlitwa Bartymeusza poruszyła Jego serce, serce Boga, i otwarły się dla niego bramy zbawienia – podkreślił Papież. - I Jezus kazał go wezwać. Zerwał się, a ci, którzy wcześniej kazali mu milczeć, teraz prowadzą go do Mistrza. Jezus mówi do Niego, prosi, aby wyraził swoje pragnienie - to jest ważne - i wtedy wołanie staje się prośbą: «Panie, żebym przejrzał!» (w. 51).“

Ojciec Święty zaznaczył, że Jezus dostrzegł w tym biednym, bezbronnym, pogardzanym człowieku całą moc jego wiary, która przyciąga miłosierdzie i moc Boga. Wiara to dwie wzniesione ręce, głos wołający o dar zbawienia. Katechizm stwierdza, że podstawą modlitwy jest pokora. Wiara jest krzykiem; niewiara jest tłumieniem tego krzyku. Ci, którzy chcieli zmusić Bartymeusza do milczenia, nie byli ludźmi wiary. Wiara stanowi protest przeciwko żałosnemu stanowi, którego przyczyn nie rozumiemy; nie-wiara jest biernym dostosowaniem się do sytuacji, w której jesteśmy. Wiara jest nadzieją, że będziemy zbawieni, nie-wiara jest przyzwyczajeniem się do gnębiącego nas zła.

„Bartymeusz był człowiekiem wytrwałym. Wokół niego byli ludzie, którzy tłumaczyli, że błaganie jest bezużyteczne, że jest wykrzykiwaniem bez odpowiedzi, że jest zgiełkiem, który przeszkadzał i na tym koniec, żeby wreszcie przestał krzyczeć: ale on nie pozostał w milczeniu. I w końcu otrzymał to, czego pragnął – zaznaczył Papież. W sercu człowieka istnieje silniejszy niż wszelkie argumenty przeciwne głos błagający. Głos, który wypływa spontanicznie, nikt do niego nie zmusza, głos, który zastanawia się nad sensem naszego pielgrzymowania tu na ziemi, zwłaszcza gdy znajdujemy się w mroku: «Jezu, zmiłuj się nade mną! Jezu zmiłuj się nade mną!» To piękna modlitwa!“

Papież Franciszek podczas dzisiejszej audiencji zwrócił się z apelem o poszanowanie godności robotników, która jest szczególnie zagrożona w czasie kryzysu. „Z okazji 1 maja, otrzymałem różne wiadomości odnoszące się do świata pracy i jego problemów. Szczególnie, poruszyła mnie sprawa sezonowych robotników rolnych, wśród których jest wielu imigrantów pracujących na włoskich polach. Niestety bardzo często są oni poważnie wykorzystywani. Prawdą jest, że wszyscy znaleźli się w kryzysie, ale godność osób powinna być zawsze szanowana – podkreślił Papież. - Dlatego kieruję apel w sprawie tych robotników oraz wszystkich robotników wykorzystywanych oraz wzywam do uczynienia z kryzysu okazji do postawienia w centrum godności osoby oraz pracy.“

Papież ogłosił, że w piątek, 8 maja w sanktuarium w Pompejach wzniesie się intensywna modlitwa błagalna do Królowej Różańca świętego. Zaprosił do zjednoczenia duchowego w tym akcie wiary i pobożności prosząc o wstawiennictwo Maryję, aby Pan obdarzył miłosierdziem i pokojem Kościół oraz cały świat.

Zwracając się do Polaków Papież zachęcił ich do modlitwy za Kościół i cały naród przez wstawiennictwo św. Stanisława, biskupa i męczennika. „Pozdrawiam wszystkich Polaków. Drodzy bracia i siostry, pojutrze będziecie obchodzili uroczystość św. Stanisława, biskupa i męczennika, patrona Polski. Od wieków ten wielki Święty pozostaje w pamięci i w duchowości Polaków jako nieugięty obrońca wiary, porządku moralnego i społecznego, opiekun najsłabszych i bezbronnych, pasterz gotowy oddać życie za Chrystusa i za swoje owce. Przez jego wstawiennictwo módlmy się za Kościół w Polsce i za naród polski, aby – w dzisiejszej, trudnej sytuacji światowej spowodowanej pandemią, i w każdym czasie – mógł cieszyć się Bożym błogosławieństwem, pokojem i pomyślnością. Z serca wam błogosławię!“