Franciszek przypomniał, że modlitwa ta zawiera siedem próśb, z których trzy odnoszą się do Boga, a cztery dotyczą ludzkich potrzeb. Dodał, że dzięki takiej strukturze staje się ona wzorcem wszelkiej modlitwy chrześcijańskiej. Z jednej strony bowiem kontempluje Boga, Jego dobroć i piękno, a z drugiej zanosi do niego konkretne prośby dotyczące naszego życia.

“Pierwszym krokiem w modlitwie chrześcijańskiej jest powierzenie się Bogu, Jego opatrzności. To jakby powiedzieć: «Panie, Ty wszystko wiesz, nie trzeba nawet, bym Tobie mówił o moim cierpieniu, proszę Cię tylko, abyś był tu przy mnie: Ty jesteś moją nadzieją» - powiedział Ojciec Święty. - Warto zauważyć, że Jezus, w Kazaniu na górze, zaraz po przekazaniu tekstu «Ojcze nasz», zachęca nas, abyśmy się nie troszczyli i nie martwili o rzeczy. Wydaje się to sprzecznością: najpierw uczy nas prośby o chleb powszedni, a następnie mówi nam: «Nie troszczcie się zbytnio i nie mówcie: co będziemy jeść? co będziemy pić? czym będziemy się przyodziewać?» (Mt 6,31). Ale sprzeczność jest tylko pozorna: prośby chrześcijanina wyrażają zaufanie do Ojca. I to właśnie owo zaufanie każe nam prosić o to, czego potrzebujemy, bez zmartwień i niepokoju”.

Papież zaznaczył, że kiedy wypowiadamy pierwszą prośbę: „święć się imię Twoje” to widzimy w niej podziw Jezusa dla wielkości i wspaniałości Boga Ojca, ale także pragnienie, aby wszyscy Go poznali i rozkochali się w Nim. Jego imię ma być także w nas uświęcone, a my winniśmy naszym życiem ukazywać świętość Boga.

“Świętość Boga jest siłą poszerzającą się i błagamy, aby szybko skruszyła przeszkody naszego świata. Kiedy Jezus zaczyna głosić królestwo Boże pierwszym, co poniesie tego konsekwencje, jest właśnie zło, które dotyka człowieka. Złe duchy złorzeczą: «Czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas zgubić. Wiem, kto jesteś: Święty Boży» (Mk 1,24) – mówił Franciszek. – Nigdy nie widziano takiej świętości: nie troszczącej się o siebie, ale skierowanej na zewnątrz. Świętości, która poszerza się w koncentrycznych kręgach, jak przy rzucaniu kamienia do stawu. Dni zła są policzone, zło nie może już nam zaszkodzić: przybył mocarz, który bierze w posiadanie swój dom (por. Mk 3, 23-27). Tym mocarzem jest Jezus, który także i nam daje siły, abyśmy wzięli w posiadanie nasz wewnętrzny dom”.

Franciszek podkreślił, że modlitwa odpędza wszelkie zło. Możemy być pewni, że Bóg nas kocha, Jezus dał za nas Swoje życie, a Duch jest w naszych sercach. A zło się boi.