Franciszek podkreślił, jak Pismo odbierane pod przewodem Trzeciej Osoby Boskiej stanowi pokarm dla wspólnoty wiernych zawsze skoncentrowany na wydarzeniu śmierci i zmartwychwstania Chrystusa, które odradza ludzkie życie.

Ważnym miejscem jest tutaj osobista medytacja tekstu biblijnego, np. poprzez starożytną metodę lectio divina. Tutaj Papież zachęcał do codziennego używania Pisma, noszenia przynajmniej Ewangelii ze sobą w kieszeni. Szczególnie uprzywilejowaną pozycję posiada jednak czytanie Biblii przez cały Kościół w liturgii. Ma tu znamienną rolę homilia i, jak przypomniał Franciszek, powinno się ją wygłaszać krótko, „nie dłużej niż 8 minut”. A ostatecznie podczas wspólnotowego odczytania Pisma widzimy wzajemne powiązania dwóch Testamentów między sobą i z naszym życiem. „Wśród wielu słów Bożych, które słyszymy każdego dnia podczas Mszy Świętej lub Liturgii Godzin, zawsze jest jedno przeznaczone specjalnie dla nas. Dotykające serca. Przyjęte w tym sercu, może oświetlić nasz dzień i ożywić naszą modlitwę. Chodzi tylko o to, by nie pozwolić, aby padło ono w pustkę!” – nauczał dalej Papież.

Do takich rozważań Franciszek dodał jeszcze jedną myśl w celu pobudzenia serc słuchaczy do większej pasji w czytaniu Słowa Bożego. Zachęcił, żeby pamiętać, iż „podobnie jak niektóre utwory muzyczne, Pismo Święte ma również podstawową nutę, która towarzyszy mu od początku do końca, a tą nutą jest miłość Boga”. Stąd Papież modlił się na sam koniec: „niech Duch Święty, który natchnął Pismo Święte, a teraz z niego tchnie, pomoże nam pojąć tę miłość Boga w konkretnych sytuacjach naszego życia”.