Ojciec Święty zauważył, że dla św. Pawła przyjęcie wiary nie oznacza wyrzeczenia się istoty kultur i tradycji, lecz jedynie tego, co może przeszkodzić nowości i czystości Ewangelii. Franciszek zwrócił uwagę, że to chrzest święty pozwala nam otrzymać pełną godność dzieci Bożych, tak że pozostając mocno wszczepionymi w nasze korzenie kulturowe, otwieramy się jednocześnie na uniwersalizm wiary, która wkracza w każdą kulturę, rozpoznaje obecne w niej zarodki prawdy i rozwija je, doprowadzając do pełni zawarte w nich dobro.

„W powołaniu do wolności odkrywamy prawdziwe znaczenie inkulturacji Ewangelii. Jaki jest prawdziwy sens inkulturacji Ewangelii? Ten mianowicie, że Ewangelia przyjmuje kulturę, w której żyje wspólnota chrześcijańska i mówi o Chrystusie, ale w tej kulturze. I jaki jest prawdziwy sens tej inkulturacji?: to zdolność do głoszenia Dobrej Nowiny Chrystusa Zbawiciela, szanując wszystko, co jest dobre i prawdziwe w kulturach. Nie jest to łatwe! Istnieje wiele pokus, by narzucić swój własny styl życia, tak, jak gdyby był on najbardziej rozwinięty i najbardziej pożądany – podkreślił Papież. Ileż to błędów popełniono w dziejach ewangelizacji, chcąc narzucić tylko jeden wzorzec kulturowy! Jednolitość. I ta jednolitość jako zasada życia – nie jest chrześcijańska! Jedność tak, jednolitość nie? Czasami nie wyrzekano się nawet przemocy, aby zwyciężył własny punkt widzenia. W ten sposób Kościół został pozbawiony bogactwa bardzo wielu lokalnych form wyrazu, które niosą ze sobą tradycje kulturowe całych narodów. Jest to jednakże dokładne przeciwieństwo wolności chrześcijańskiej!“

Franciszek zaznaczył, że wizja wolności św. Pawła jest w pełni oświecona i wzbogacona przez tajemnicę Chrystusa, który we wcieleniu zjednoczył się z każdym człowiekiem. Stąd wynika powinność poszanowania pochodzenia kulturowego każdej osoby, umieszczenia jej w przestrzeni wolności, która nie byłaby ograniczona wskazaniami narzuconymi przez jedną kulturę. Wiąże się to ściśle z nazywaniem siebie katolikami. „Katolicki” to przymiotnik oznaczający tyle co powszechny. Oznacza to, że Kościół posiada w sobie, w samej swojej naturze, otwartość na wszystkie narody i kultury wszystkich czasów, ponieważ Chrystus narodził się, umarł i zmartwychwstał dla wszystkich.

„Kultura natomiast ze swej natury podlega ciągłym przemianom. Pomyślmy, jak jesteśmy powołani do głoszenia Ewangelii w tym momencie dziejowym wielkich przemian kulturowych, gdzie zdaje się dominować coraz bardziej zaawansowana technologia. Gdybyśmy domagali się mówienia o wierze tak, jak w minionych wiekach, groziłoby nam, że nie będziemy rozumiani przez nowe pokolenia. Wolność wiary chrześcijańskiej nie wskazuje statycznej wizji życia i kultury, lecz wizję dynamiczną – podkreślił Papież. Nie twierdzimy zatem, że posiadamy wolność. Otrzymaliśmy dar, którego należy strzec. Jest to raczej wolność, która wymaga od każdego z nas bycia nieustannie w drodze, ukierunkowanymi ku jej pełni. Jest to sytuacja pielgrzymów; jest to stan wędrowców, w ciągłym wyjściu: wyzwoleni z niewoli, aby podążać ku pełni wolności. I to pozostaje wielkim darem, którego udzielił nam Jezus Chrystus. Pan wyzwolił nas z niewoli za darmo i postawił nas na drodze, aby podążać nią w pełnej wolności.“

Papież po audiencji przypomniał, że dzisiaj wspominamy ostatnie objawienie Matki Bożej Fatimskiej. Niebieskiej Matce powierzył wszystkich, aby towarzyszyła z macierzyńską czułością na drogach codzienności oraz była umocnieniem w różnych próbach życia. 

Do Polaków Ojciec Święty powiedział: „Pozdrawiam serdecznie wszystkich Polaków. W tym tygodniu przypadają: rocznica wyboru Świętego Jana Pawła II oraz wspomnienia liturgiczne Świętego Jana XXIII, Świętej Teresy z Ávila i Świętej Jadwigi Śląskiej. Ich życie jest wyrazistym przykładem wolności chrześcijańskiej – podkreślił Papież. Niech doświadczenie tych Świętych przypomina Wam, że nie ma wolności bez odpowiedzialności i bez umiłowania prawdy. A najwspanialszym wypełnieniem wolności jest miłość, która urzeczywistnia się w służbie. Z serca Wam błogosławię!“