Ojciec Święty zauważył, że temat ten przewija się w całej Ewangelii. Miłosierdzie jest samym sercem Boga. Okazywanie go dla niektórych wydaje się górą nie do zdobycia – ogromnym wysiłkiem. Trzeba jednak odwrócić perspektywę. Sami nie jesteśmy w stanie być miłosierni, potrzebujemy łaski od Boga, o którą należy prosić. Jeśli w modlitwie „Ojcze nasz” prosimy o darowanie długów, to znaczy, że jesteśmy dłużnikami i potrzebujemy miłosierdzia. Wszyscy mamy w życiu „deficyt”, nie jesteśmy tacy, jacy powinniśmy być. Ale właśnie to ubóstwo staje się siłą pozwalającą przebaczać.

„Każdy musi pamiętać, że potrzebuje przebaczenia oraz powinien okazywać przebaczenie, a także potrzebuje cierpliwości; oto tajemnica miłosierdzia: przebaczając drugiemu otrzymujemy przebaczenie. Zatem Bóg nas uprzedza i przebacza nam jako pierwszy (por. Rz 5, 8). Otrzymując Jego przebaczenie, stajemy się zdolni, by przebaczyć innym – podkreślił Papież. Tak więc nasza nędza i brak sprawiedliwości stają się okazją do otwarcia się na królestwo niebieskie, na większą miarę, miarę Boga, która jest miłosierdziem.“

Franciszek zwrócił uwagę, że otwierając się coraz bardziej na miłość Ojca, sami stajemy się zdolni do miłowania. Miłosierdzie jest centrum życia chrześcijańskiego. Ono jest najpiękniejszym owocem miłości.

„Przypominam sobie, że ten temat został wybrany przeze mnie począwszy od pierwszej modlitwy Anioł Pański, którą odmawiałem jako Papież: miłosierdzie. To bardzo odcisnęło się we mnie, jako orędzie, które jako Papież muszę zawsze przekazywać, orędzie, które powinno być głoszone każdego dnia: miłosierdzie –zaznaczył Ojciec Święty. Przypominam sobie, że przyjąłem tego dnia również postawę trochę «mało skromną» podejmując reklamę zaledwie opublikowanej książki na temat miłosierdzia kard. Kaspera. I tamtego dnia poczułem bardzo mocno, że to orędzie muszę przekazywać jako Biskup Rzymu: miłosierdzie, miłosierdzie i przebaczenie.“