Nauczanie
Papież na uniwersytecie w Leuven: potrzebujemy kultury, która poszerza granice
fot. Vatican Media
Pierwszym zadaniem uniwersytetu jest oferowanie formacji integralnej, aby ludzie otrzymywali narzędzia potrzebne do interpretowania teraźniejszości i planowania przyszłości. Papież Franciszek mówił o tym podczas spotkania z wykładowcami Uniwersytetu Katolickiego w Leuven. Przypomniał, że formacja kulturalna nigdy nie jest celem samym w sobie, a uniwersytety nie mogą narazić się na to, by stały się „katedrami na pustyni”.
„Dobrze myśleć, że uniwersytet rodzi kulturę, generuje idee, ale przede wszystkim promuje pasję poszukiwania prawdy w służbie ludzkiego postępu” – powiedział Franciszek. Apelował do wykładowców uniwersyteckich, by „poszerzali granice wiedzy!”. „Nie chodzi o mnożenie pojęć i teorii, ale o to, by edukacja akademicka i kulturalna stała się przestrzenią żywą, rozumiejącą życie i przemawiającą do życia” – podkreślił Ojciec Święty wskazując, że „wielką misją uniwersytetu jest poszerzanie granic i stawanie się otwartą przestrzenią dla człowieka i społeczeństwa”.
Papież przestrzegł przed wyrzeczeniem się poszukiwania prawdy, uznając wszystko za względne i przed znużeniem ducha, jakby bezcelowe było poszukiwanie sensu w rzeczywistości, która pozostaje niezrozumiała. Przywołał słowa jednej z postaci Franza Kafki, która stwierdza: „Myślę, że tylko dlatego nie zajmuje się pan prawdą, iż wymaga ona zbytniego wysiłku”. Papież podkreślił, że „poszukiwanie prawdy jest uciążliwe, ponieważ zmusza nas do wyjścia poza siebie, do podjęcia ryzyka, do zadawania pytań”. Przypomniał, że w znużeniu ducha bardziej pociąga nas powierzchowne życie, które nie zadaje zbyt wielu pytań; podobnie jak bardziej pociąga nas „wiara” łatwa, lekka, wygodna, która nigdy niczego nie kwestionuje.
Franciszek zachęcił wykładowców uniwersyteckich, by wbrew znużeniu ducha i bezdusznemu racjonalizmowi, rozszerzali granice. Papież podziękował też uniwersytetowi w Leuven za stworzenie przyjaznej przestrzeni dla „wielu uchodźców, którzy są zmuszeni do ucieczki ze swoich krajów, pośród tysięcy niepewności, ogromnych trudności, a czasem potwornego cierpienia”. Ojciec Święty wskazał, że potrzebujemy właśnie kultury, która poszerza granice, która nie jest „sekciarska”, ani nie stawia się ponad innymi, ale wręcz przeciwnie, znajduje się w „cieście świata”, wnosząc „dobry zaczyn”, który przyczynia się do dobra ludzkości. „To zadanie, ta «większa nadzieja», została wam powierzona!” – podkreślił. I apelował: „Poszerzajcie granice! Bądźcie niespokojnymi poszukiwaczami prawdy i nigdy nie gaście swojej pasji, aby nie poddać się acedii myśli. Bądźcie głównymi postaciami w tworzeniu kultury integracji, współczucia, troski o najsłabszych i wielkich wyzwań świata, w którym żyjemy”.
