Ojciec Święty przywołał powiedzenie jednego z ojców pustyni: „Zabierz pokusy, a nikt nie będzie zbawiony”. Podkreślił, że święci nie są ludźmi, którym oszczędzono pokus, lecz świadomymi tego, że w ich życiu wielokrotnie pojawiają się pokusy czynienia zła, które należy odkryć i oprzeć się im. Wskazał, że wszyscy jesteśmy kuszeni i wszyscy musimy się nauczyć, jak postępować w takich sytuacjach.

„I jest tak wielu osób, które rozgrzeszają same siebie i uważają, że są «w porządku». Mówią: «Nie, ja jestem dobry, nie mam problemów», ale nikt nie jest tylko dobry, każdy z nas ma tak wiele rzeczy do naprawienia, spraw, na które musi uważać – mówił Papież w swym rozważaniu. - Wiele razy zdarza się, że przystępujemy do sakramentu pojednania i mówimy: «Ale Ojcze, nie pamiętam grzechów», ale to jest brak wiedzy o tym, co dzieje się w sercu. Wszyscy jesteśmy grzesznikami. Mały rachunek sumienia, trochę zajrzenia w siebie dobrze nam zrobi.“

Papież podkreślił, że przez chrzest w Jordanie, na który Jezus czeka stojąc w kolejce z grzesznikami i przez bycie kuszonym na pustyni, ukazuje On solidarność z naszą kruchą ludzką naturą. „Jezus nigdy nie zostawia nas samych, towarzyszy nam także w trudnych mementach, gdy potykamy się o własne grzechy, towarzyszy nam i zawsze wybacza” – podkreślił Ojciec Święty.

„Jezus jest obok nas, aby pomóc nam się podnieść. To daje pocieszenie. Nie możemy o tym zapomnieć: Jezus jest obok nas, aby nam pomagać, chronić nas, a nawet podnosić nas, podnosić nas po grzechu. Niektórzy pytają: «Ojcze, ale czy to prawda, że Jezus wszystko przebacza?». «Wszystko: On przyszedł, aby przebaczyć, aby zbawić; Jezus potrzebuje tylko twojego otwartego serca». On nigdy nie zapomina przebaczyć: to my, tak wiele razy, tracimy zdolność proszenia o przebaczenie. Odzyskajmy ją. Każdy z nas ma wiele rzeczy, za które może prosić o przebaczenie. Porozmawiaj dziś o tym z Jezusem: «Panie, jestem grzesznikiem, ale proszę nie odwracaj się ode mnie". To byłaby dziś piękna modlitwa do Jezusa: «Panie, nie odwracaj się ode mnie».“

Ojciec Święty podkreślił, że walka duchowa prowadzi nas do bliższego przyjrzenia się tym wadom, które nas trzymają w niewoli, i do podążania, z pomocą Bożej łaski, w kierunku tych cnót, które mogą w nas rozkwitnąć, wnosząc w nasze życie wiosnę Ducha.