Ojciec Święty przyznał, że dla osób należących do jego pokolenia, widok tego, co dzieje się na Ukrainie, jest nie do zniesienia. Podkreślił, że przyczyną tej przemocy jest właśnie logika siły, dominująca w tzw. geopolityce. „Dowodzi tego historia ostatnich siedemdziesięciu lat, w których nigdy nie brakowało wojen regionalnych. Teraz jednak pojawiła się wojna, która ma większy wymiar i zagraża bezpieczeństwu całego świata” – zaznaczył Franciszek.

„Podstawowy problem jest ten sam: system władzy na świecie wciąż przypomina grę w szachy – potężni analizują ruchy na szachownicy, budują strategie, aby zwiększyć swoją dominację, ze szkodą dla innych – powiedział Papież. – Rozwiązaniem nie jest więcej broni, więcej sankcji, więcej sojuszy polityczno-wojskowych, ale zupełnie inne podejście, inny sposób rządzenia zglobalizowanym światem i nawiązywania międzynarodowych stosunków, bez pokazywania kłów. Taki model już dzięki Bogu istnieje, ale póki co nadal podlega systemowi władzy opartemu na dominacji ekonomiczno-technokratyczno-militarnej.“

Franciszek zauważył, że to właśnie kobiety mogą przyczynić się do nawrócenia systemów władzy. Przywołał fragment przemówienia papieża Pawła VI, który na zakończenie Soboru Watykańskiego II powiedział: „Nadeszła godzina pełnej realizacji powołania kobiet, godzina, w której kobiety zdobędą w społeczeństwie wpływ, blask i moc, jakiego nigdy wcześniej nie posiadały”.

„W czasach, gdy ludzkość przeżywa tak głęboką przemianę, kobiety przepojone duchem Ewangelii mogą uczynić wiele, by pomóc ludzkości przetrwać. Prorocza moc tych słów jest uderzająca. Rzeczywiście, kobiety, zdobywając władzę w społeczeństwie, mogą zmienić system, jeśli uda im się przekształcić władzę z logiki dominacji w logikę służby i opieki. Ta zmiana mentalności dotyczy wszystkich i zależy od każdego – podkreślił Papież. – To szkoła Jezusa, który uczy nas, że Królestwo Boże rozwija się z małego ziarna. To także szkoła Gandhiego, który prowadził swój naród do wolności drogą wolną od przemocy. To również szkoła świętych wszystkich czasów, którzy pokazywali, że ludzkość może wzrastać poprzez świadectwo życia przeżytego w służbie Bogu i bliźniemu. Jest to także szkoła niezliczonych pokoleń kobiet, które pielęgnowały życie, opiekowały się słabymi, zranionymi, które poświęciły się wychowaniu nowych pokoleń. To kultura troski, akceptacji, stawania się bliźnim.“