Papież wskazuje na głębokie znaczenie tej angielskiej mistyczki dla tradycji chrześcijańskiej. Zauważa, że jest ona coraz bardziej doceniana. „Jej macierzyński wpływ, skromna anonimowość i głęboka wnikliwość teologiczna przypominają nam, że wiara w kochającą Opatrzność Bożą i świętość życia, która wyraża się w wielkodusznej służbie naszym braciom i siostrom w potrzebie, są ponadczasowe” – pisze Franciszek, wspominając XIV-wieczną mistyczkę. Podkreśla, że prawdy te były nie tylko podstawą życia na wzór Chrystusa, ale są także podstawowymi zasadami sprawiedliwego i braterskiego społeczeństwa. „Julianna zawsze była gotowa zrezygnować z własnej wygody, aby pomagać innym. Ta postawa jest ważna także dzisiaj, aby odpowiedzieć na endemiczne problemy izolacji i samotności, odczuwane przez tak wielu w bogatszych materialnie krajach świata” – zauważa Papież. Przypomina jednocześnie, że objawione mistyczne orędzie Bożego miłosierdzia i współczucia nie straciło nic ze swojej aktualności dla współczesnego świata.

Julianna z Norwich to angielska pustelnica, jedna z najważniejszych przedstawicielek mistycyzmu chrześcijańskiego. Pomimo narzuconej sobie izolacji od świata, potrafiła dodać odwagi otaczającym ją ludziom w czasie naznaczonym plagami i katastrofami. Była mistyczką, którą wieki później Tomasz Merton, amerykański trapista, pisarz i poeta nazwie „największą angielską mistyczką i teologiem”, stawiając ją na równi z Katarzyną ze Sieny i Brygidą Szwedzką.