Papież powraca do refleksji, którymi dzielił się już przy innych okazjach. Rozwodzi się nad miłosierdziem, którego sam potrzebuje i sam doświadczył. Podobnie jak jego literacki mistrz Fiodor Dostojewski, przypomina o pytaniu, które powraca w nim ilekroć przekracza bramy więzienia: dlaczego oni, a nie ja?

W nowy i bardziej kompleksowy sposób Franciszek mówi o stanie deprawacji, zepsucia moralnego. Jest to grzech, który zamiast zostać wyznany i skłonić nas do pokory, staje się systemem, przyzwyczajeniem, stylem życia. Nie odczuwamy potrzeby przebaczenia i miłosierdzia, lecz znajdujemy usprawiedliwienie dla siebie i własnego postępowania. Człowiek zdeprawowany grzeszy i nie żałuje, udaje, że jest chrześcijaninem, prowadzi podwójne życie. Deprawacja nie jest po porostu kolejnym grzechem, lecz stanem, do którego grzechy prowadzą. Franciszek zauważa jednak, że można być wielkim grzesznikiem, a przy tym nie być zdeprawowanym. Biblijnym tego przykładem są takie postacie jak Zacheusz, Samarytanka, Mateusz, czy Dobry Łotr. W ich sercach było coś, co uchroniło ich od zepsucia – mówi Papież w wywiadzie książkowym, który we wtorek trafi do księgarń.

W Polsce książka ukaże się nakładem wydawnictwa Znak.