Przed rozpoczęciem Mszy Świętej Papież otworzył w Bazylice Drzwi Święte. Były to więc ostatnie Drzwi Miłosierdzia otwarte przez Franciszka w obecnym Roku Jubileuszowym. Pierwsze otworzył jeszcze przed oficjalnym rozpoczęciem Jubileuszu w umęczonym wojną Bangi, stolicy Republiki  Środkowo Afrykańskiej. 8 grudnia w pierwszy dzień Jubileuszu Papież otworzył drzwi w Bazylice św. Piotra, następnie w Bazylice Laterańskiej i w ośrodku dla bezdomnych prowadzonym przez Caritas na dworcu kolejowym Termini.

„Boże, Ojcze wszechmogący i miłosierny otwórz raz jeszcze drzwi Swego miłosierdzia i przyjmij nas pewnego dnia w swoim niebiańskim mieszkaniu, dokąd wyprzedził nas Twój Syn Jezus, który żyje i króluje na wieki wieków” – modlił się Papież. 

W swoim kazaniu Papież przypomniał, że przejście przez Drzwi Jubileuszowe ma być dla każdego ufnym zanurzeniem się w Bożym Miłosierdziu. Natomiast Maryja jest Matką Miłosierdzia, ponieważ urodziła Tego, kto objawił nam miłosierne oblicze Ojca. Jezus dał nam swoją Matkę, by pielgrzymowała razem z nami szczególnie w momentach cierpienia i niepewności. Następnie Franciszek przypomniał  jeszcze jeden tytuł Maryi:

„Maryja jest Matką Boga, który przebacza, który daje przebaczenie i dlatego możemy powiedzieć, że jest Matką przebaczenia. Słowo ‘przebaczenie’ tak niezrozumiałe dla świata jest najprawdziwszym owocem wiary chrześcijańskiej. Kto nie umie przebaczać ten jeszcze nie poznał pełni miłości. I tylko ten kto naprawdę kocha może dojść do przebaczenia zapominając doświadczoną obrazę. U stóp krzyża Maria widzi swego Syna, który ofiarowuje się całkowicie i w ten sposób pokazuje, co znaczy kochać jak kocha Bóg. W tym momencie słyszy słowa Jezusa, które wyrosły prawdopodobnie z tego, czego Ona sama Go uczyła w dzieciństwie: ‘Ojcze wybacz im, bo nie wiedzą co czynią’. W tym momencie Maria stała się dla nas wszystkich Matką przebaczenia. Ona sama za przykładem Jezusa i z pomocą Jego łaski jest w stanie przebaczyć tym, którzy zabijają jej niewinnego Syna.”

Według Ojca Świętego Maryja uczy więc Kościół, że przebaczenie ofiarowane na Golgocie nie zna granic. Nie może go ograniczyć ani prawo, ani mądrość tego świata i dlatego Duch Święty dał Apostołom prawo odpuszczać grzechy każdemu człowiekowi i  w każdym czasie. Franciszek nawiązał do średniowiecznego hymnu maryjnego, który został później odśpiewany na zakończenie Mszy: „Bądź pozdrowiona, Matko miłosierdzia, Matko Boga i Matko przebaczenia”:

„Ten hymn maryjny mówi dalej: „Matko nadziei i Matko łaski, Matko pełna świętej radości”. Nadzieja, łaska i święta radość są siostrami: wszystkie są darem Chrystusa, co więcej są one wszystkie Jego imionami, wypisanymi, że tak powiem na Jego ciele. Dar, jakim obdarza nas Maryja dając nam Jezusa Chrystusa to przebaczenie, które odnawia życie, które pozwala ponownie wypełniać wolę Boga, i które je wypełnia prawdziwym szczęściem. Ta łaska otwiera serce, aby patrzeć na przyszłość z radością człowieka żywiącego nadzieję. Jest to nauczanie, które pochodzi również z Psalmu 51: „Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste i odnów w mojej piersi ducha niezwyciężonego [...] Przywróć mi radość z Twojego zbawienia”. Moc przebaczenia jest prawdziwym antidotum na smutek spowodowany przez urazy i żądzę zemsty. Przebaczenie otwiera na radość i pogodę ducha, ponieważ uwalnia duszę od myśli o śmierci, podczas gdy urazy i żądza zemsty podżegają umysł i rozdzierają serce odbierając mu spoczynek i pokój”.

Po zakończeniu Mszy Papież udał się do kaplicy, w której znajduje się obraz Matki Bożej Śnieżnej i chcąc podkreślić, że Maryja jest Matką miłosierdzia i przebaczenie otworzył tym samym gestem kratę kaplicy, jak wcześniej otworzył Drzwi Święte Bazyliki. Po złożeniu przed obrazem, jak to ma we zwyczaju, bukietu białych kwiatów Franciszek okadził go na znak czci i chwilę modlił się w milczeniu. Zgromadzonym przed Bazyliką ludziom życzył szczęśliwego Roku Miłosierdzia i poprosił, żeby wyrażając Maryi wdzięczność za to, że przyniosła światu miłosierdzie, którym jest Jezus, wspólnie trzy raz wykrzyknęli „Święta Boża Rodzicielko”,  tak jak to zrobili wierni na zakończenie Soboru Efeskiego w 431 roku. Swoje krótkie improwizowane przemówienie Ojciec Święty zakończył słowami: „Otwórzcie swoje serca na miłosierdzie, dlatego, że w nim jest radość Bożego przebaczenia”.