Papież w swojej homilii nawiązywał do przypowieści Jezusa, przypominających mądrość, jaką dziadkowie dzielą się z siedzącymi im na kolanach wnukami. Pierwsza z opowieści Pana, o wzrastających razem na polu kąkolu i pszenicy (Mt 13,24-30), uczy zarówno realizmu, jak też miłosiernego spojrzenia na siebie oraz na innych – zaznaczył Ojciec Święty.

„Myślę o osobach starszych i dziadkach, którzy już przeszli długą drogę w życiu i jeśli spojrzą wstecz, widzą bardzo wiele pięknych rzeczy, jakie udało im się osiągnąć, ale także porażki, błędy, coś, czego – jak mówią – «gdybym zawrócił, nie uczyniłbym tego ponownie». Dziś jednak Pan zwraca się do nas ze słodkim słowem, zapraszając do przyjęcia tajemnicy życia ze spokojem i cierpliwością, do pozostawienia Jemu osądu, a nie do życia z nostalgią czy wyrzutami sumienia – wyjawił Franciszek. – Jakby chciał nam powiedzieć: «Spójrzcie na dobre ziarno, jakie wykiełkowało na drodze waszego życia i sprawcie, by ponownie wyrosło, powierzając wszystko Mnie, który zawsze przebaczam: na końcu dobro będzie silniejsze niż zło». Starość to czas błogosławiony również w takim względzie: jako czas pojednania, czułego spojrzenia na światło rozwiniętego pomimo cieni, w ufnej nadziei, że dobra pszenica zasiana przez Boga zwycięży nad chwastami, którymi diabeł chciał zaatakować nasze serca.“

Papież nawiązał następnie do przypowieści o ziarnie gorczycy wyrastającym na wielkie drzewo (Mt 13,31-32). Osoby starsze przypominają taką sięgającą nieba roślinę, w której gałęziach młode pokolenia mogą tworzyć swoje gniazda i rozwijać się wspólnie. Bowiem ważne jest, byśmy mieszali się razem, jak ciasto i zaczyn z następnej nauki Jezusa (Mt 13,33) – podkreślił Franciszek.

„Tak więc dzisiaj słowo Boże jest wezwaniem do czujności, abyśmy w naszym życiu i w naszych rodzinach nie marginalizowali osób starszych. Uważajmy, by nasze zatłoczone miasta nie stały się «skupiskami samotności», by nie doszło do tego, że polityka, powołana do zabezpieczenia potrzeb najsłabszych, zapomniałaby o osobach starszych, pozwalając, żeby rynek zdegradował je do «nieproduktywnych odpadów» – nawoływał Ojciec Święty. – Niech nie dojdzie do tego, że z powodu pogoni za mitami efektywności i wydajności na pełnych obrotach, staniemy się niezdolni do zwolnienia, aby towarzyszyć tym, którzy z trudem dotrzymują nam kroku. Proszę, mieszajmy się, wzrastajmy razem.“

W sprawowanej przez Franciszka Eucharystii oprócz dziadków i osób starszych wzięło udział kilku tysięcy młodych ludzi. Było to wyrazem swoistej sztafety pokoleń w przekazywaniu wiary, czego symbolem stało się przekazanie na zakończenia liturgii krzyża Światowych Dni Młodzieży przez dziadków pięciu przedstawicielom młodego pokolenia.