Papież wskazał na moc oraz ofiarność apostoła powiązaną z jego odwagą. Te cechy powiązane są z skałą. Z kolei zdolność do dawania oparcia innym stanowi charakterystykę Piotra-opoki. Przykłady takiej jego działalności płyną w dużej mierze z jego służby Kościołowi po Zmartwychwstaniu Jezusa. Wreszcie jednak Książę Apostołów wielokrotnie okazuje też swoją małość, po której zawsze musi przechodzić przez pewien moment nawrócenia – mówił Franciszek.

„W Piotrze znajduje się to wszystko: siła skały, niezawodność opoki i małość zwykłego kamyka. Nie jest nadczłowiekiem: jest człowiekiem takim jak my, który mówi «tak» Jezusowi z wielkodusznością w swojej niedoskonałości. Ale właśnie w nim – podobnie jak w Pawle i wszystkich świętych – okazuje się, że to Bóg umacnia nas swoją łaską, jednoczy nas swoją miłością i przebacza nam swoim miłosierdziem. I właśnie z tego prawdziwego człowieczeństwa Duch Święty kształtuje Kościół. Piotr i Paweł byli prawdziwymi osobami, a my dzisiaj bardziej niż kiedykolwiek potrzebujemy osób prawdziwych – zaznaczył Papież. – Spójrzmy zatem w nasze wnętrze i zadajmy sobie kilka pytań, wychodząc od skały, opoki, kamienia. Co do skały: czy jest w nas zapał, gorliwość, umiłowanie Pana i Ewangelii, czy też jest to coś, co łatwo się kruszy? Następnie czy jesteśmy opokami, nie takimi, o które można się potknąć, lecz budującymi Kościół? Czy działamy na rzecz jedności, czy interesujemy się innymi, zwłaszcza najsłabszymi? Wreszcie, myśląc o kamieniu: czy pozostajemy świadomi naszej małości? A przede wszystkim: czy w naszych słabościach powierzamy się Panu, który dokonuje wielkich rzeczy z tymi, którzy są pokorni i szczerzy?“