Ojciec Święty zaznaczył, że Mojżesz z jasnością przekazywał następnym pokoleniom dziedzictwo długiego życia i doświadczenie wiary. Osoby starsze posiadają zdolność głębokiego wnikania w istotę rzeczy. Widzą historię i przekazują ją. Franciszek zwrócił uwagę, że osobistego i bezpośredniego słuchania historii przeżytej wiary, ze wszystkimi jej wzlotami i upadkami, nie da się niczym zastąpić. Tego przekazu, który jest prawdziwą tradycją bardzo dzisiaj brakuje, ponieważ cywilizacja, w której żyjemy, uważa starszych za materiał do odrzucenia. Przekaz wiary i sensu życia nie podąża drogą słuchania starszych. Franciszek podzielił się w tym miejscu osobistym świadectwem.

„Nienawiści i złości do wojny nauczyłem się od mojego dziadka, który walczył w Piave w 1914 r. Ponieważ opowiedział mi o cierpieniach związanych z wojną. Nie uczysz się tego z książek ani w żaden inny sposób, uczysz się tego przekazując to z dziadków na wnuki. I to jest nie do zastąpienia – podkreślił Papież. – Przekazywanie doświadczeń życiowych od dziadków do wnuków. Dziś, niestety, tak nie jest i uważa się, że dziadkowie to materiał do wyrzucenia: nie! Oni są żywą pamięcią narodu, a młodzież i dzieci powinny słuchać swoich dziadków.“

Franciszek zauważył, że w przekazie wiary często brakuje pasji właściwej „historii przeżytej”. Prawdziwie i szczerze może ją opowiedzieć jedynie ten, kto ją przeżył, dlatego także ważne jest słuchanie starszych, słuchanie dziadków. Ojciec Święty zwrócił uwagę, że same Ewangelie rzetelnie opowiadają historię Jezusa, nie ukrywając błędów, nieporozumień oraz zdrad ze strony uczniów. To jest historia niosąca prawdę, opowiedziana językiem świadectwa. Papież zadał następnie pytanie: „jak się przekazuje wiarę?”.

„«Masz tu książkę, przestudiuj ją»: nie. To nie jest sposób na przekazywanie wiary. Wiara jest przekazywana w dialekcie, to znaczy w języku rodzinnym, między dziadkami i wnukami, między rodzicami i dziećmi. Wiara jest zawsze przekazywana w dialekcie, w tym znanym i wyuczonym przez lata dialekcie – podkreślił Papież. – Dlatego tak ważny jest dialog w rodzinie, dialog dzieci z dziadkami, którzy są tymi, którzy mają mądrość wiary.“

Ojciec Święty zauważył, że pomimo ogromu wiedzy przekazywanej przez katechizm, brakuje dzisiaj wiedzy o Kościele, która pochodzi ze słuchania i bycia świadkiem prawdziwej historii wiary i życia wspólnoty, od jej początków aż po dzień dzisiejszy. Ważne byłoby, aby katecheza od samego początku zawierała nawyk słuchania, począwszy od doświadczenia życiowego osób starszych, ukazywania błogosławieństw otrzymanych od Boga, które powinniśmy zachowywać w pamięci oraz słabości, które należy szczerze uznać i z nich się poprawiać.