Trzyaktowa opera jest trzecią z czterech oper seria Pergolesiego (opera seria to opera poważna, gdzie muzyka dominuje nad słowem). Powstała w 1734 roku. „Adriano in Siria” przez dwa i pół stulecia tkwił w zapomnieniu, tytuł przyćmiły bowiem, prócz wspaniałego, pisanego niemal na łożu śmierci „Stabat Mater”, opery komiczne i intermezza. Tymczasem kompozytor za życia był w muzycznym Neapolu postacią pierwszoplanową właśnie dzięki dziełom przeznaczonym na scenę. Dziś, kiedy jego dorobek przywracany jest współczesności, możemy się przekonać, że zapomnienie było całkowicie bezzasadne i docenić jego kompozytorski kunszt. „Adriano in Siria” osnuł Neapolitańczyk na libretcie Pietra Metastasia, dokonał w nim jednak dalece idących zmian, by jak największe pole oddać będącemu wówczas u szczytu sławy kastratowi Caffarellemu. Tym samym z pierwszego planu znika tytułowy cesarz Hadrian i staje się ledwie pretekstem dla popisów Farnaspa, partyjskiego księcia zakochanego w pięknej Emirenie, córce króla Partów Osroy. Intryga się zagęści, gdy Emirena postanowi poślubić Hadriana, by ratować królestwo z rzymskiej niewoli, niemniej w kończącym operę chórze dwoje kochanków-protagonistów połączy miłosnym węzłem wzruszony cesarz.

Zaledwie 24-letni Pergolesi doskonale widział, jak zbudować całą akcję wokół najwspanialszego głosu Królestwa Neapolu. Już pierwsze wejście Farnaspa zwiastuje, że najbardziej błyskotliwe momenty partytury dedykowane będą właśnie jemu. Także dwa pierwsze akty wieńczą popisowe arie, które kiedyś wykonywał Caffarelli, dziś zaś równie brawurowo wykonuje je Franco Fagioli. Tymczasem akt trzeci zamyka chór poprzedzony radosnym duetem.

„Capella Cracoviensis pod dyrekcją Jana Tomasza Adamusa, jest prawie skończenie doskonała”, „podkreśla brzmienie głosów, począwszy od żywej, błyskotliwej i miłej dla ucha uwertury aż po recytatywy, którym towarzyszy ta muzyka, z czułością i szacunkiem odnosząca się do głosów” – to wyimki z zaledwie dwóch spośród licznych pozytywnych recenzji, które ukazały się w mediach po premierze koncertowej wersji „Adriano in Siria” w Opéra Royal. Krytycy nie szczędzili pochwał także solistom, wyróżniając zwłaszcza bezbłędnego Argentyńczyka Franca Fagiolego i obdarzoną miękkim matowym altem Rominę Basso. Para ta zaśpiewa w Krakowie partie księcia Farnaspa i zakochanej w nim Emireny. Na scenie Centrum Kongresowego ICE Kraków staną także pochodzący z Rosji kontratenor Artem Krutko jako rzymski cesarz i zarządca Syrii Hadrian (Adriano), hiszpański tenor Juan Sancho (król Partów Osroa), młoda rosyjska sopranistka Dilyara Idrisova w roli szlachetnej Sabiny oraz Brytyjka Keri Fuge (sopran) jako zdradziecki trybun Aquilio.

Bilety na koncert można kupić za pośrednictwem portalu eventim.pl oraz w czterech punktach sieci informacji miejskiej Info Kraków: przy ul. św. Jana 2, w Pawilonie Wyspiańskiego (pl. Wszystkich Świętych 2), w Sukiennicach (Rynek Główny 1/3) oraz w Centrum Obsługi Ruchu Turystycznego (ul. Powiśle 11). Kosztują od 40 do 120 zł.

Więcej informacji na www.operarara.pl.