Imieniny: Adelii, Klemensa, Felicyty

Wydarzenia: Dzień Licealisty

Nauczanie

Polskie tłumaczenie relacji końcowej Synodu Biskupów

 fot. Mazur/catholicnews.org.uk

Relacja końcowa po XIV Zwyczajnym Zgromadzeniu Synodu Biskupów nt. „Misja i powołanie rodziny w Kościele i w świecie współczesnym” jest jednym z najszerzej komentowanych dokumentów Kościoła katolickiego w 2015 r.

 

Relacja końcowa Synodu Biskupów dla Ojca Świętego Franciszka z 24 października 2015 roku jest efektem trzytygodniowej pracy biskupów, małżeństw i ekspertów z całego świata. Co do statusu dokumentu, to należy podkreślić, że nie są to podjęte decyzje, a jedynie propozycje z których Papież z zupełną swobodą może, ale nie musi, skorzystać w taki sposób i w takiej mierze, jak to sam uzna za słuszne. Zgodnie z prawem kanonicznym celem Synodu Biskupów jest nieść Papieżowi „pomoc swoją radą” (Kodeks Prawa Kanonicznego, kanon 342) w przedstawionych mu sprawach, „nie zaś ich rozstrzyganie i wydawanie dekretów” (KPK, kan.343).

Ten poradnik dla rodzin i o rodzinach jest bardzo konkretny. Zajmuje się kwestiami duchowymi i materialnymi. Często powraca upominanie się o rodziny, aby nie były wykluczane ekonomicznie. Bogactwem dokumentu jest jego pochodzenie. Zawiera on doświadczenie biskupów i rodzin z całego świata.

Dokument składa się z trzech części. W pierwszej części relacji podkreślono, że Kościół zawsze słucha tego, co małżonkowie i rodziny mają do powiedzenia na temat ich sytuacji w świecie. Kościół w osobach ojców synodalnych zebrał, przeanalizował i opisał sytuację rodziny, biorąc pod uwagę różnorodność kulturową i zwracając uwagę na sytuacje trudne, jak samotność, odrzucenie i wykluczenie, rosnąca liczba rozwodów i życie w związkach niesakramentalnych oraz na te wymagające korekty czy szczególnej troski jak rola kobiety w życiu Kościoła i pomoc najsłabszym.

Druga część relacji wskazuje na to, że Kościół rozumie problemy, z którymi spotykają się rodziny, nigdy nie pozostaje wobec nich obojętny, ale przypomina, że małżeństwo jest piękne i pochodzi od samego Boga. Ojcowie synodalni przypomnieli jednoznacznie, że małżeństwo to związek mężczyzny i kobiety oparty na sakramentalnym przymierzu. W tej właśnie niepowtarzalnej relacji człowiek odnajduje pełnię szczęścia otwiera się na piękno, radość, życie. Rodzina jest skarbem ludzkości, jest szansą na rozwój człowieka.

Trzecia część jest poświęcona misji Rodziny. Małżonkowie i rodziny nie pozostają sami na drodze swojego powołania, lecz są otoczeni troską Stwórcy, która ogarnia każdego człowieka i każdą trudną sytuację, w której chrześcijanin się znajduje. Co za tym idzie spotkanie z Bogiem miłosiernym napełnia serca radością i prowadzi do głoszenia Ewangelii o miłości i rodzinie wszystkim ludziom. Ojcowie synodalni, mówiąc o misji rodziny w Kościele i świecie współczesnym, podkreślają konieczność formacji małżeństw, rodzin i kapłanów do posługi w duszpasterstwie rodzin. Tylko osoby zachwycone miłością potrafią przekazywać wiarygodnie prawdę o miłości. Ojcowie synodalni stwierdzili, że wierząca, radosna, szczęśliwa rodzina jest najlepszą wspólnotą ewangelizacyjną.

Każda rodzina potrzebuje odnawiać swoje siły przez formację, modlitwę, spotkanie z innymi rodzinami. Pomoc przez towarzyszenie, to misja małżonków, kapłanów, wszystkich wierzących. Towarzyszyć to znaczy być blisko, leczyć rany, wspierać w rozpoznawaniu prawdy i piękna rodziny. Wszyscy przeżywający kryzysy małżeńskie i rodzinne zaproszeni są do tego, aby rozpoznawać pod opieką biskupów i kapłanów swoje sytuacje i otwierać się na dar Bożego miłosierdzia.

Dla wyjaśnienia – w mocno dyskutowanym punkcie 85, gdzie miałoby być – wg niektórych – wskazanie dotyczące Komunii Świętej dla osób rozwiedzionych żyjących w ponownych związkach cywilnych, nie pojawia się słowo Komunia, czy Eucharystia co można sprawdzić czytając także kontekst.

Warto zwrócić uwagę, że Relacja końcowa może służyć Ojcu św. Franciszkowi jako pomoc w przygotowaniu ostatecznego dokumentu – adhortacji apostolskiej poświęconej małżeństwu i rodzinie w Kościele i świecie współczesnym.

Polskie tłumaczenie można pobrać ze stron Konferencji Episkopatu Polski.

Źródło:
;