Z myślą o wypoczywających, a także o wszystkich uczestnikach ruchu drogowego, zwłaszcza rowerzystów, z okazji zbliżającego się liturgicznego wspomnienia św. Krzysztofa – patrona kierowców, w Gaju odbędzie się Msza św. w ich intencji, po której nastąpi poświęcenie rowerów. 

„Przyjedźcie koniecznie w odwiedziny do Pani Gajowskiej. Jesteśmy przekonani, że spodoba się wam nie tylko nasza świątynia, gdzie Matka Boża od stuleci odbiera cześć, ale i urokliwe otoczenie kościoła. To tu, w starożytnym parku zostaną urządzone dróżki Maryjne i strefa medytacji, a w plebańskim sadzie – strefa rekreacji” – zachęca proboszcz parafii ks. Emil Furtak.

Świątynia pw. Narodzenia NMP znajduje się w pięknym otoczeniu, wymarzonym dla rowerzystów, turystów i pielgrzymów. Wieś na południe od Krakowa położona jest w zielonym otoczeniu lasów i pagórków, gdzie można aktywnie wypocząć, a także znaleźć ciszę i spokój, sprzyjające modlitwie na łonie przyrody.

Przed wiekami w Gaju objawiła się Matka Boża. Na pamiątkę tego wydarzenia w 1277 roku został sprowadzony cudowny obraz Matki Bożej Gajowskiej, znajdujący się dzisiaj w głównym ołtarzu kościoła parafialnego. Choć mniej znany niż wiele miejsc maryjnych w południowej Polsce, przyciąga wielu pielgrzymów. Jest to jeden z najstarszych wizerunków Matki Bożej w kraju. Tradycja odnosi jego powstanie do XIII wieku, jednak cechy stylistyczne wskazują, że dzieło pochodzi z XV wieku. Oznacza to, że pierwotny wizerunek zaginął.

Szczególną cześć obraz odbierał w czasach zarazy morowej oraz podczas wojny szwedzkiej w XVII wieku. Kraków był wyludniony, mieszkańcy uciekali do pobliskich miejscowości i szukali schronienia w kościołach. Przed wizerunkiem Pani Gajowskiej modlili się o ocalenie. Za Jej wstawiennictwem ciężko chorzy doznawali uzdrowień, o czym świadczą liczne świadectwa, spisane w kronikach parafialnych. Historia kultu Matki Bożej Gajowskiej odzwierciedlona jest m.in. w pieśniach ku Jej czci. Kościół w Gaju posiada własny Psałterz Maryjny.

W czasach średniowiecznych Gaj należał do opactwa benedyktynów w Tyńcu. To oni wybudowali drewniany kościół w dolince, na miejsce dzisiejszego stawu przy Grocie Maryjnej. W miejscu, gdzie leży wieś, rosły dawniej wielkie dębowe lasy i to właśnie na dębie objawiła się Matka Boża. W 1227 roku benedyktyni umieścili w świątyni wizerunek Matki Bożej na pamiątkę Jej cudownego objawienia. W miejscu objawienia wybiło źródełko. Ze studni pątnicy przybywający do Gaju czerpali wodę, a jej ślady zachowały się do dzisiaj.

Kościół murowany powstał w 1626 roku na stoku wzgórza powyżej starego kościółka. W jego podziemiach znajduje się źródełko z uzdrawiającą wodą.