Prymas Polski zauważył w homilii, że Kościół naznaczony jest dziś kryzysami i doświadczany grzechem ludzi, „ale przekonany, że jedyną drogą jest nasze bycie przy Chrystusie, jedyną pewnością nasza wiara, która pozwala iść dalej mimo burz i ciemności”. „Chciałbym dziś, z tego miejsca, podziękować wszystkim, którzy mają taką wiarę i ufność, którzy wobec zwątpienia zachowali nadzieję i potrafią dawać ją innym” – powiedział.

„Dziękuję za wasze zaangażowanie, za to, że chcecie odważnie i twórczo kształtować życie Kościoła, że się za Kościół modlicie. Dziękuję również tym wszystkim, którzy doświadczywszy zranień, zawiedzenia czy zwykłego ludzkiego rozczarowania potrafią nadal kochać i wybaczać” – zaznaczył abp Polak i dodał, że „to wiara i miłość umacniają i odbudowują Kościół. To wiara i miłość go ocalają. To wiara i miłość go kształtują”.

Nawiązując do obecnej sytuacji społecznej, Prymas Polski podkreślił, że każde ludzkie życie jest święte. „Święte jest życie nienarodzonego dziecka i święte jest życie starca doświadczonego chorobą. Święte jest życie człowieka zmagającego się z ubóstwem i bezdomnością, uciekającego przed głodem i wojną” – powiedział.

Abp Polak zwrócił również uwagę na konieczność zaangażowania na rzecz prawdy: „prawdy o człowieku, stworzonym jako mężczyzna i kobieta na obraz samego Boga, prawdy o świętości ludzkiego życia od poczęcia do naturalnej śmierci, o godności ludzkiej miłości i małżeństwa mężczyzny i kobiety, o wierności, jedności i nierozerwalności małżeńskiej, o miłości i trosce wobec najsłabszych, skrzywdzonych i domagających się sprawiedliwości, o wzajemnym szacunku dla siebie, pomimo trwających przecież oczywistych różnic i podziałów”.