Na wstępie wydarzenia młodzież zapoznała się z życiorysami kolejnych krakowskich świętych – św. Jadwigi oraz św. Józefa Sebastiana Pelczara. Następnie zaproszony gość odpowiadał na pytania nadesłane przez młodych, które odczytywał bloger Tomek Adamski.

Poruszono zagadnienie dwóch uczynków miłosierdzia: wątpiącym dobrze radzić i spragnionych napoić. „Kluczem do tego, aby komukolwiek coś doradzić jest zapytanie się siebie czy ja tego danego człowieka kocham. Bo jeśli on otwiera przede mną swoje serce ze swoją wątpliwością, a ja podchodzę do niego z miłością, to niemożliwe jest bym doradził mu źle” – mówił kapłan.

Ks. Artur odniósł się także do pytania o same Światowe Dni Młodzieży w Krakowie. „Mam nadzieję, że ŚDM 2016 będzie swego rodzaju rewolucją dla młodych ludzi, by zobaczyli siebie nawzajem i uwierzyli, że bycie wierzącym to nie jest obciach” – powiedział.

W wygłoszonej po Mszy św. konferencji ks. Godnarski zwrócił szczególną uwagę młodych na wagę prawdziwej przyjaźni. Uczynił do na przykładzie czterech mężczyzn, opisanych w Ewangelii św. Marka, którzy za wszelką cenę zanieśli sparaliżowanego kolegę przed Chrystusa.

„Oni są w stanie dostrzec rozwiązanie, którego nie są w stanie zobaczyć ludzie bez wiary. Widzą, że dach tego domu, gdzie przebywa Jezus, można rozebrać. Wtaszczyli więc przyjaciela na górę i zrobili w dachu dziurę. Co było widać w tej dziurze? Było widać wiarę! Wiarę tych czterech, którzy przynieśli paralityka. Wiarę widać! Nie da się jej ukryć!” – opisał.

Duchowny, zastanawiając się nad problemem przyjaźni w dzisiejszych czasach, uznał, że przyczyną takiego stanu rzeczy jest brak umiejętności „dotrzymania przyjaźni”. „Czy my obdarujemy prawdziwie przyjaźnią? Czy potrafisz być przyjacielem, który przyjdzie i nawet, gdy bliska osoba protestuje i nie chce, weźmie ją i zaniesie do Chrystusa, bo tego bardzo potrzebuje?” – nie unikał trudnych pytań.

Zachęcił zebranych do wsłuchiwania się w słowo Boże – uznał, że jest to niezbędne do zaświadczenia światu o żywym Bogu. „Pisma św. nie czyta się po to, by się czegoś dowiedzieć. Nie po to zostało napisane. Ewangelie zostały napisane po to, byśmy widzieli Jezusa. Wielu się zniechęca, bo na wstępie mówią, że ja to znam. Dzisiaj mamy niestety wielu teoretyków Pisma św.” – ocenił. Dodał, że sekretem czytania Pisma św. jest realne spotkanie z Jezusem.

Wymownym zilustrowaniem głoszonej nauki była niespodziewana scenka przyniesienia "paralityka" i położenia go przed ołtarzem sanktuarium – niesionym człowiekiem był John z Malezji, który przedstawił przybyłym świadectwo dotknięcia go przez Jezusa Chrystusa i uzdrowienia z zagubienia we własnych grzechach.

„Lekarstwem na samotność i brak nadziei spowodowanych paraliżem grzechu jest Jezus Chrystus, którego spotkałem osobiście, dzięki przyjacielowi, który mnie do Niego zaniósł. Zatem pozwól Jezusowi, by Cię uzdrowił” – zachęcił.

Na zakończenie zebrani mogli poczuć się jak czterej przyjaciele ewangelicznego paralityka. Ks. Godnarski zachęcił ich do wypisania na wcześniej przygotowanych karteczkach imion „paralityków”, których widzą na co dzień i zaniesienia ich przed Najświętszy Sakrament. Gest ten wykonano podczas wspólnej modlitwy uwielbienia, która zakończyła marcowe spotkanie.

W ramach rekolekcji „Dla nas i całego świata”, które są propozycją formacyjną Komitetu Organizacyjnego ŚDM dla młodych, nauczanie wygłosili: w grudniu ojcowie Antonello Cadeddu i Enrique Porcu, misjonarze ze wspólnoty Przymierze Miłosierdzia z Brazylii, w styczniu ks. Michał Olszewski SCJ, rekolekcjonista i egzorcysta, a w lutym znany kaznodzieja, o. Adam Szustak OP.