Jak podają Ewangelie, święty Filip najpierw był uczniem Jana Chrzciciela. Pochodził z Betsaidy podobnie jak Andzrej i Piotr. Jezus powołał Filipa w dzień po powołaniu Szymona i Andrzeja (J 1,35-51). Więcej o świętym mówi nam tradycja. Pierwszy historyk Kościoła, Euzebiusz, podaje, że św. Filip był żonaty i miał dzieci. Jednak prawdopodobnie pomylono tu Filipa Apostoła z Filipem diakonem (o którym mówią Dzieje Apostolskie, np. Dz 8,4-40).

Istnieją apokryfy - Dzieje Filipa oraz Ewangelia Filipa. Powstały one jednak w IV wieku i nie są autorstwa świętego. Opisują wędrówki apostoła po krainie Portów i Grecji. Świadectwa tradycji wiodą do Hierapolis - miejsca męczeńskiej śmierci świętego Filipa. Miał tam zostać ukrzyżowany, a potem ukamienowany zarządów cesarza Domicjana. W czasie egzekucji doszło do trzęsienia ziemi,co zostało odebrane jako szczególny znak. W 1962 roku ekspedycja archeologiczna odkryła w Hierapolis prawdopodobny grób św. Filipa. Filip uważany jest za patrona pieśniarzy i czapników.

Św. Jakub Młodszy był synem Alfeusza (Mt 10,3) bratem św. Judy Tadeusza i prawdopodobnie także Szymona - również apostołów. Przypuszczalnie do grona uczniów Jezusa przystąpił później, gdyż wymienia się go przy końcu (Mt 10,1-4; Łk 6,14-16). Po Zmartwychwstaniu pracował nad założeniem i umocnieniem pierwszej gminy chrześcijańskiej. Po śmierci Jakuba Starszego (Dz 12,2) został przewodniczącym owej gminy - nawet św. Piotr liczył się z jego zdaniem, co znaczy, że miał duży autorytet (np. mowa Jakuba na tzw. Soborze Jerozolimskim o uwolnieniu chrześcijan nawróconych  z pogaństwa od ciężarów prawa żydowskiego Dz 15,13-21). Między 45 a 49 rokiem Jakub napisał List do wiernych Kościoła narodowości żydowskiej. Jest on zbiorem praktycznych pouczeń dla pierwszych chrześcijan. Chodz o list św. Jakuba należący do kanonu pism Nowego Testamentu. O śmierci Jakuba napisał historyk, Józef Flawiusz. W 62 roku, gdy nie było rzymskiego namiestnika (po śmierci poprzedniego następca dopiero był w drodze), Jakub został oskarżony o naruszenie prawa i skazany na ukamienowanie.

Hegezyp podaje natomiast, że po ukamienowaniu Jakub został uderzony pałką w głowę. Relikwie św. Jakuba znaleziono w 35 roku. obecnie znajdują się w bazylice św. Filipa i Jakuba w Rzymie. Wśród apokryfów znana jest Ewangelia Jakuba, zwana Protoewangelią, która pochodzi z II wieku. Święto ku czci Apostołów Filipa i Jakuba pierwotnie obchodzono 1 maja, od 1955 roku maja, a po reformie kalendarza w 1969 roku - 3 maja. Z uwagi jednak na to, że w Polsce 3 maja obchodzi się uroczystość ku czci Matki Bożej Królowej Polski, w naszym kraju obchodzi się je 6 maja. Św. Jakub jest patronem Fryzji, a razem ze św. Filipem: kapeluszników, kramarzy, sklepikarzy, paszteciarzy, foluszników, garbarzy i cukierników.