Tym zagadnieniem zajęło się również krakowskie środowisko akademickie związane z  Uniwersytetem Papieskim Jana Pawła II podczas ogólnokrajowej konferencji  zatytułowanej „Człowiek w relacji do…” Podejścia do tematu były mocno zróżnicowane, dzięki czemu konferencja przebiegała w sposób bardzo dynamiczny. Dyskusję rozpoczął  o. profesor dr hab. Jarosław Kupczak OP, patron honorowy niniejszego wydarzenia, dyrektor  Ośrodka Badań nad Myślą Jana Pawła II. Wystąpienie dominikanina wywołało burzliwą dyskusję publiczności nad zagadnieniami personalizmu i współczesnej dewojtylizacji.

Skąd pomysł na organizację tego typu konferencji i dlaczego właśnie na Uniwersytecie Papieskim? Patron krakowskiej uczelni św. Jan Paweł II, nazywany jest papieżem dialogu. Karol Wojtyła- Jan Paweł II poszukiwał pełniejszej prawdy o osobie, jego pełna szacunku postawa wobec człowieka, bogaty dorobek naukowy i charyzma stały się inspiracją do utworzenia Ośrodka Badań nad Myślą Jana Pawła II. Placówka ta jest międzywydziałową jednostką naukową Uniwersytetu  Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie. Jej podstawowe zadanie to działalność naukowa, której celem jest przedstawienie i rozwijanie filozofii i teologii Jana Pawła II, poprzez szczegółowe studia, publikacje, jak również organizacje sympozjów i seminariów interdyscyplinarnych. Ośrodek ma za zadanie integracje już istniejących na Uniwersytecie inicjatyw i licznych projektów badawczych w dziedzinie myśli Jana Pawła II. Integrację, czyli budowanie szczególnej relacji między studentami, wydziałami, a studentami i władzami uczelni. Ważnym zadaniem Ośrodka jest również współpraca z Instytutem Dialogu Międzykulturowego im. Jana Pawła II w Krakowie, jak też z innymi ośrodkami naukowymi oraz instytucjami i inicjatywami społecznymi, którym leży na sercu troska o dziedzictwo Jana Pawła II.

Ta myśl przyświecała z pewnością seminarzystom naukowym, którzy z niezwykłą pieczołowitością zorganizowali konferencję. Żywo zachęcali do wymiany myśli, poprzez zadawanie pytań angażujących zarówno mówców, jak i publiczność zgromadzoną podczas konferencji. Osoby postronne były zaskoczone szeroką wiedzą doktorantów na temat różnorodnych relacji międzyosobowych, a także odniesieniami człowieka do innymi bytów: sztuka, technika, idea, byty matematyczne.

Ogólnopolska konferencja naukowa „Człowiek w relacji do…” okazała się niezwykłą przygodą zarówno dla seminarzystów, promotorów jak i osób zewnętrznych. Dlaczego? Nikt się bowiem nie spodziewał tej energii i pasji w przekazywaniu myśli wśród młodych naukowców. Udowodnili oni, że znają się na tym co robią i o czym mówią. Ich pasja badawcza zachęciła także doświadczonych pracowników naukowych do swobodniejszego dzielenia się opiniami na poruszane tematy w ramach konferencji. Dzięki temu wydarzenie  z pewnością zaliczyć trzeba do udanych. Sztuka operowania słowem, jak również świadomość własnego ciała sprawiły, że mówcy odznaczali się bardzo dobrą prezencją. Oprócz tego wiedza poparta niejednokrotnie materiałami wizualnymi i otwartość na nowe punkty widzenia powodowały, że uczestnicy o konserwatywnych poglądach zaczynali rozważać nowatorskie myślenie seminarzystów i prelegentów.

Konferencja „Człowiek w relacji do…” podzielona została na trzy części w celu ułatwienia zarówno prelegentom jak i odbiorcom w zrozumieniu tematu głównego. Pierwsza dotyczyła definicji naukowych persony. Dzięki temu bogatemu podejściu do tematu możliwe było przejście do wątków związanych ze społeczeństwem, czyli relacji człowieka do innych ludzi, a także wpływu, jaki mają jedni na drugich w rożnego rodzaju grupach społecznych, w zależności od rozmiaru, pochodzenia, języka. Ostatnia, nie mniej ważna część poświęcona była teologii, dzięki czemu można było zadać sobie pytanie dotyczące związku relacji człowieka z Bogiem. Refleksji i zadawaniu pytań służyły panele dyskusyjne, które następowały po każdej części konferencji. Dyskusje podczas tych paneli były niezwykle ożywione i żywiołowe, ale przede wszystkim wprowadzające chwile zadumy, a niekiedy nawet zmiany dotychczasowego zdania na temat dotyczący konkretnego przemówienia.

Należy pamiętać, że cała konferencja nie powiodłaby się bez wparcia patronatów medialnych, którzy umożliwili rozpropagowane idei związanej z tematem relacyjności osoby ludzkiej. To właśnie dzięki nim możliwe było dotarcie z przekazem do szerszej publiczności, by relacje kształtowały się nie tylko podczas czasu trwania konferencji, ale także przed i po organizowanym wydarzeniu. Kształtujmy więc świadomie i odpowiedzialnie relacje między nami, bo warto.