Wspomnienia
Relikwie bł. Jana Pawła II w nowych miejscach
Relikwie bł. Jana Pawła II trafiły do Zakładu Opiekuńczo-Leczniczego im. Sue Ryder, który znajduje się na warszawskim Tarchominie, katedry gnieźnieńskiej oraz kaplicy w Domu Pomocy Społecznej (DPS) w Śremie.
Warszawa
Opieką w placówce objętych jest 450 osób, z czego 80 proc. stanowią ludzie powyżej 85. roku życia.
W trakcie uroczystej Mszy św. abp Henryk Hoser zwrócił uwagę, na znaczenie ludzkiego cierpienia. Jak podkreślił - poza chrześcijaństwem nie ma ono sensu i traktowane jest jako absolutne zło, z którym trzeba walczyć. Natomiast od czasów Jezusa Chrystusa, który zbawił nas poprzez swoją mękę i krzyż, ludzkie cierpienie będące wyrazem zdolności dawania siebie innym i zawierzania siebie Bogu jest owocne.
Najlepszym tego przykładem jest bł. Jan Paweł II. Jego życie było nieustannym zstępowaniem do unicestwienia ciała – zauważył bp warszawsko-praski. - Nie zdajemy sobie sprawy z ogromu bólu i cierpienia, jakie ten człowiek znosił. Widoczne zmiany na jego ciele okupione były bezsennymi nocami, dokuczliwymi i chronicznymi bólami, oraz chorobami infekcyjnymi – tłumaczył abp Hoser.
Biskup warszawsko-praski zachęcał osoby w podeszłym wieku, aby mimo upływu lat i kolejnych chorób pozostali wciąż młodzi duchem. – Można to osiągnąć poprzez ukierunkowanie całej swojej uwagi na przyszłość, którą w przypadku ludzi wiary jest przecież życie wieczne - przekonywał. - Po tamtej stronie zmartwychwstaniemy w nowym, młodym ciele, które nie będzie już ulegać degradacji. I jednocześnie będziemy w takiej wspólnocie, która zaspokoi tęsknotę naszego serca - tłumaczył.
Abp Hoser zachęcał także mieszkańców ośrodka aby wykorzystując wolny czas sięgnęli do ogromnego dziedzictwa, które pozostawił po sobie bł. Jan Pawła II, w tym zwłaszcza po „List do chorych” oraz „List do osób w podeszłym wieku”. „Jako ludzi młodzi duchem korzystajmy z tego co nas buduje, co nam wskazuje drogę, co sprawia że nasza wiara się umacnia” - zachęcał biskup warszawsko-praski.
Zakład Opiekuńczo-Leczniczy im. Sue Ryder udziela świadczeń zdrowotnych osobom przewlekle chorych nie wymagającym hospitalizacji, ale wymagają całodobowej, profesjonalnej pielęgnacji, rehabilitacji oraz kontynuacji leczenia. Wśród pacjentów są także młodzi ludzie po wypadkach komunikacyjnych, pacjenci w sile wieku, aktywni zawodowo po udarach czy zawałach.
Gniezno
Relikwie bł. Jana Pawła II, przekazane katedrze gnieźnieńskiej w kwietniu tego roku przez kard. Stanisława Dziwisza, zostały dziś umieszczone w odremontowanej kaplicy św. Stanisława. „Ma to swoją głęboko symboliczną wymowę” – mówił w czasie uroczystej Mszy św. prymas Polski abp Józef Kowalczyk.
Na uroczystość do Gniezna przyjechali kapłani z całej archidiecezji gnieźnieńskiej. Obecny był prymas senior kard. Józef Glemp, biskup senior Bogdan Wojtuś, kanonicy Kapituły Prymasowskiej, gnieźnieńscy parlamentarzyści i przedstawiciele lokalnych władz.
W liturgii uczestniczyły również poczty sztandarowe i delegacje szkół noszących imię bł. Jana Pawła II z całej archidiecezji gnieźnieńskiej.
Witając zebranych ks. kan. Krzysztof Wętkowski, wikariusz generalny archidiecezji gnieźnieńskiej, przypomniał, że uroczystość odbywa się w dniu szczególnym, w którym Kościół wspomina błogosławionego papieża. „Pozostaje wyrazić przekonanie, że bł. Jan Paweł II, obecny w znaku swoich relikwii, będzie doznawał w tym miejscu czci nie tylko dzisiaj, ale i w przyszłości” – mówił ks. Wętkowski.
Poświęcenia odnowionej kaplicy dokonał abp Józef Kowalczyk. Przewodniczył również Mszy św. i wygłosił homilię, w której przypomniał, że bł. Jan Paweł II, jeszcze jako biskup krakowski, wielokrotnie przybywał do Gniezna przywożąc z sobą relikwie św. Stanisława.
„Dzięki relikwiom świętych i ich właściwie rozumianemu kultowi czujemy jeszcze silniejszą więź z ludźmi, dla których Chrystus był wszystkim, którzy szli za Nim krok w krok – często po drodze usłanej cierniami i naznaczonej cierpieniem. Heroiczność ich cnót, przykład ich życia oraz ich niezachwiana wiara, krzepią naszą wiarę i pomagają nam odnajdywać we współczesnym zagmatwanym świecie ścieżki prowadzące prosto do Boga” – mówił hierarcha.
Katedra gnieźnieńska, a przez nią całe Gniezno, otrzymało relikwie krwi bł. Jana Pawła II w kwietniu tego roku. Ich uroczystego przekazania dokonał podczas odpustu św. Wojciecha metropolita krakowski kard. Stanisław Dziwisz.
Relikwie umieszczone są w srebrnym relikwiarzu przedstawiającym postać bł. Jana Pawła II, który wspiera się na krzyżu papieskim i symbolicznie przechodzi przez łuk tęczowy, który mieni się barwami flag narodów słowiańskich, w imieniu których i do których papież przemawiał na Wzgórzu Lecha 3 czerwca 1979 roku.
Również w kaplicy nie brakuje odniesień do papieskich pielgrzymek do Gniezna. Upamiętniającą je tablicę umieszczono pod nowym witrażem, na którym widnieją postaci: Matki Bożej Częstochowskiej, św. Wojciecha i św. Stanisława, a także zarys klasztoru jasnogórski, katedry gnieźnieńskiej i katedry na Wawelu.
Śrem
W liturgiczne wspomnienie bł. Jana Pawła II odbyło się uroczyste wprowadzenie relikwii błogosławionego papieża do kaplicy w Domu Pomocy Społecznej (DPS) w Śremie. Śremski DPS jest pierwszą tego typu placówką w Polsce, która otrzymała relikwie krwi papieża Polaka.
Cząstkę krwi bł. Jana Pawła II mieszkańcy Domu Pomocy Społecznej przy ul. Farnej w Śremie otrzymali od kard. Stanisława Dziwisza w odpowiedzi na prośbę złożoną w ich imieniu przez dyrektorkę placówki Bożenę Majorczyk i kapelana domu ks. Radosława Nowaka.
„To dla nas wielka radość i wyróżnienie, że jesteśmy pierwszym w Polsce Domem Pomocy Społecznej, który otrzymał relikwię I stopnia błogosławionego Jana Pawła II” – przyznaje w rozmowie z KAI dyr. Majorczyk, wyjaśniając, że relikwie posiada już kilka szpitali i Hospicjum Palium w Poznaniu, ale żaden Dom Pomocy Społecznej dotąd jeszcze ich nie otrzymał.
„Relikwie to znak obecności błogosławionego papieża wśród nas, zwłaszcza mieszkańców Domu Pomocy Społecznej, którym tak bliski był Ojciec Święty schorowany i cierpiący w ostatnich latach życia” – zaznacza ks. Nowak, kapelan śremskiego DPS.
Mieszkańcy DPS w Śremie od momentu śmierci papieża gromadzili się także w każdy wtorek w godzinach przedpołudniowych na tzw. spotkaniach papieskich. Podczas nich poznawali życie i naukę Jana Pawła II oraz postacie błogosławionych i świętych, których wyniósł on na ołtarze. Jak zauważa ks. Nowak, była to także okazja do modlitwy w intencji obecnego następcy św. Piotra i Kościoła.
Kard. Dziwisz ofiarowując relikwie przekazał również specjalne błogosławieństwo dla mieszkańców i pracowników Domu. Zachęca w nim m.in., aby „wszyscy Pensjonariusze swoje doświadczenie osamotnienia i bólu, składali każdego dnia dobremu Bogu na ołtarzu podczas swoich modlitw razem z Błogosławionym Janem Pawłem II, który jest wsparciem dla ludzi chorych i samotnych”.
„Przekazując relikwie Wytrwałego Uczestnika cierpień Chrystusowych, Dobrego Samarytanina dla cierpiących – Błogosławionego Jana Pawła II, głęboko ufam, że wyprosi On dla mieszkańców, pracowników i modlących się w tej kaplicy uzdrowienie, ulgę i duchowe umocnienie we wspólnej pielgrzymce do Domu Ojca” – napisał w swoim błogosławieństwie metropolita krakowski.
Uroczyste wprowadzenie relikwii bł. Jana Pawła II do kaplicy DPS w Śremie poprzedziła 9-dniowa nowenna sprawowana w pobliskim kościele farnym pw. NMP Wniebowziętej oraz Msza św. odprawiona w liturgiczne wspomnienie błogosławionego. Liturgii przewodniczył tamtejszy proboszcz ks. prałat Marian Brucki, a koncelebrowali ją m.in. kapłani, którzy pełnili posługę kapelanów w śremskim DPS.
Podczas Eucharystii został również odczytany dekret metropolity poznańskiego abp. Stanisława Gądeckiego, nadający kaplicy DPS w Śremie wezwanie NMP Wspomożycielki Wiernych. Akt ten miał miejsce w 150. rocznicę powstania kaplicy.
Kaplica bowiem, jak można przypuszczać, znajdowała się w wybudowanym w Śremie w 1862 r. lazarecie, który miał rangę szpitala garnizonowego – obecnie mieści się tam DPS. Nie zachowały się jednak żadne dokumenty potwierdzające, aby miała ona jakiekolwiek wezwanie.
W latach 1927-1933 szpital został rozbudowany i przebudowany, a później zmienił on nazwę na Szpital Powiatowy. Od 20 lat w budynkach po byłym szpitalu mieści się Dom Pomocy Społecznej, w którym obecnie przebywa na stałe 86 mieszkańców, zatrudnionych jest ponad 60 pracowników.