Uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata – obchodzoną w ostatnią niedzielę roku liturgicznego – wprowadził w 1925 r. papież Pius XI. Nakazał wtedy, aby w tym dniu we wszystkich kościołach przed wystawionym Najświętszym Sakramentem odmówić litanię do Najświętszego Serca Pana Jezusa oraz akt poświęcenia rodzaju ludzkiego Najświętszemu Sercu.

Idea królowania Jezusa połączona z kultem Serca Jezusowego padła w Polsce na dobry grunt, dużo wcześniej przygotowany. Oto już w 1765 r. biskupi polscy wysłali do papieża specjalny memoriał, w którym podkreślili ważną rolę kultu Serca Jezusowego. Jak się później okazało, ten memoriał miał wielkie znaczenie dla rozwoju tego kultu na świecie.

W lipcu 1920 r. na Jasnej Górze, w przeddzień Cudu nad Wisłą, Prymas Polski kard. Edmund Dalbor dokonał po raz pierwszy Aktu Oddania Polski Najświętszemu Sercu Jezusa. Ten akt został odnowiony z udziałem Episkopatu rok później w Krakowie, w świątyni Najświętszego Serca Pana Jezusa.

W czasach komunistycznych, w święto Chrystusa Króla w 1951 r., we wszystkich katedrach i kościołach parafialnych miał miejsce uroczysty Akt Poświęcenia Polski Najświętszemu Sercu Jezusa. Został on ponowiony 25 lat później w 1976 r. „Tak więc Akt Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana oraz jego tegoroczne odnowienie bardzo dobrze wpisują się w polską tradycję i historię” – podsumowuje rzecznik Episkopatu.

Ks. Rytel-Andrianik przypomina list biskupów polskich sprzed roku,​ przygotowujący do proklamacji tego Jubileuszowego Aktu. Pasterze Kościoła w Polsce odwołali się do słów homilii św. Jana Pawła II: „Nie lękajcie się. Otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi! Dla Jego zbawczej władzy otwórzcie granice państw, systemów ekonomicznych, systemów politycznych oraz kierunków cywilizacyjnych”. W tym duchu, biskupi napisali we wspomnianym liście do wiernych: „Jubileuszowy Akt Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana trzeba zatem widzieć szerzej, jako początek realizacji wielkiego dzieła otwarcia Jezusowi drzwi: naszych domów i serc, świątyń i miejsc pracy. Chodzi o dzieło umiłowania Jezusa do końca, oddania Mu życia, zawierzenia Mu siebie, swej przyszłości i pracy nad sobą, podejmowania posługi miłości miłosiernej ze względu na Niego oraz realizacji Ewangelii we wszelkich sferach życia, również społecznej, ekonomicznej i politycznej”.

Rzecznik Episkopatu podkreśla, że Uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata jest okazją do uświadomienie sobie kim tak naprawdę jest Jezus Chrystus. „Można powiedzieć, że Jezus jest królem miłości, miłosierdzia, prawdy i pokoju. Niedzielne odnowienie Jubileuszowego Aktu jest okazją, by zawierzać Mu swoje życie z jego wszystkimi aspektami. Oddając nas samych, nasze rodzinny, ojczyznę Chrystusowi Królowi, możemy być pewni, że On chce przyjść nam z pomocą w naszej codzienności. Jezus więc ​jest ​królem, który troszczy się o swój lud” – dodaje ks. Rytel-Andrianik.