– Wraz z innymi rektorami polskich Seminariów Duchownych stałem u początku Seminarium 35+ więc trudno, bym się nie czuł za nie odpowiedzialny. – mówi abp Grzegorz Ryś, metropolita łódzki. – Czuję się także odpowiedzialny za tych ludzi, których tam poznałem będąc jeszcze w Krakowie. Byli to poważni ludzie w wieku 40 lat i więcej, którzy odkrywali, że Pan ich wzywa do kapłaństwa. Myślę, że Pan Bóg ma takie prawo. Oni wnoszą do Kościoła – do prezbiterium, do którego wejdą – swoje ciekawe doświadczenia życiowe, inne niż ksiądz, który przyszedł do Seminarium zaraz po maturze. W tym widzę wielką wartość tego Seminarium! –zauważa arcybiskup..

– Prawda jest taka – tłumaczy abp Ryś – że metropolita krakowski ksiądz kardynał Stanisław Dziwisz zlecił mi, kiedy byłem jeszcze biskupem pomocniczym w Krakowie, opiekę nad tym Seminarium. Trzeba powiedzieć, że realia funkcjonowania tego Seminarium w Krakowie były bardzo trudne. Kraków jest z jednej strony miejscem cudownym dla takiej instytucji z uwagi na wielotwarzowy i wielowątkowy świat akademicki – to sprzyja, ale z drugiej strony warunki życiowe były tam  dosyć uciążliwe – trudne. (…) Decyzja o przeniesieniu Seminarium poprzedzona była długą refleksją rektora Seminarium, i metropolity krakowskiego, i abpa Gądeckiego – który jest przewodniczącym Konferencji Episkopatu Polski, i księdza prymasa – który odpowiada za Komisję ds. duchowieństwa w EP, że zaczęto się rozglądać za inną lokalizacją. Łódź nie była pierwszą propozycją, były jeszcze inne, ale kiedy biskupi innych diecezji stwierdzili, że nie widzą możliwości, aby to seminarium ulokować – wyszło, że będzie to Łódź! – podkreśla z uśmiechem łódzki pasterz.