"To teatr uliczny i eksperymentalny, korzystający z widowiskowych środków" - tak reklamowali go organizatorzy spektaklu i rzeczywiście nikt, kto sobotni wieczór spędził przed sanktuarium św. Jana Pawła II nie mógł czuć się zawiedziony. Goście z Ukrainy zafundowali widzom prawdziwe emocjonujące widowisko, były drabiny i wehikuły,  szczudlarze i żywy ogień. Co więcej spektakl grany po zmierzchu, w niezwykłej scenerii "Białych Mórz" nabrał jeszcze głębszego wyrazu.

- To coś zupełnie innego, czego nie można spotkać na co dzień, alternatywa dla tego, co można zobaczyć na scenach teatrów. Karol Wojtyła kochał teatr, myślę, że sam byłby pod dużym wrażeniem - przekonywała Anna Munk.

Niektórzy, choć na początku sceptyczni, później z zachwytem obserowali występy naszych wschodnich sąsiadów. Mimo późnej pory, wokół ogrodzonej sceny zgromadziła się całkiem spora publika.

- To dramat bardzo ciekawy, niełatwy w lekturze. Napisany na modłę tragedii antycznej, specyficznym, stylizowanym językiem. Dzisiaj zobaczyliśmy go w zupełnie innej, widowiskowej odsłonie. Poprzez symbol, ruch, plastyczność obrazu… Tą propozycją staramy się pokazać, że osoba Karola Wojtyły i jego twórczość inspirowały i nadal inspirują artystów z całego świata - dodała Dominika Jamrozy z Instytutu Dialogu Miedzykulturowego im.  Jana Pawła II w Krakowie.

Sam reżyser Jarosław Fedoryszyn nie kryje zresztą fascynacji twórczością papieża Polaka, jak podkreśla zawsze porusza ona problemy odwieczne. Zdaniem twórcy na Ukrainie wielu wciąż traktuje Ojca Świętego jak rodaka, jego dzieła są im więc szczególnie bliskie.

Teatr Akademicki "Woskresinnia" powstał we Lwowie w 1990 roku na fali przeobrażeń społecznych po odzyskaniu przez Ukrainę niepodległości. Pod wodzą Jarosława Fedoryszyna absolwenta  reżyserii Instytutu Teatralnego w Charkowie i moskiewskiego GITIS bardzo szybko podbił serca lwowskiej publiczności prezentując światową dramaturgię, która dotąd nie była prezentowana na scenach dramatycznych Ukrainy. Krok po kroku zespół wypracowywał własną, charakterystyczną formułę sceniczną, łączącą tradycyjne psychologiczne aktorstwo z nowatorską formą plastyczną. Chętnie zapraszani do Polski wzięli udział  w międzynarodowych festiwalach teatralnych  m.in.  we Wrocławiu, Krakowie, Gdańsku, Szczecinie, Kaliszu i Warszawie. Odwiedzili też festiwale w Edynburgu, Nowym Sadzie, Lublanie, Mariborze, Holzminden, Archangielsku, Trabzonie, Brześciu,  Lenz, Kairze, Bratysławie, Moskwie, Seulu, Valladolid, Salamance, Pradze, Montegranaro czy Teheranie.