Odległość Beskidu Wyspowego od Krakowa sprawiła, że Karol Wojtyła odwiedzał go bardzo często. „Wyspowe” szczyty są świadkami wielu wypraw pieszych i narciarskich wielkiego turysty.

Ksiądz-turysta

W dniach 21-27 czerwca 1953 r., po Mszy świętej w Rabce, ks. Karol Wojtyła wraz z młodzieżą przeszedł trasę Luboń Wielki (1022 m) – przełęcz Glisne – Szczebel (977 m) – Kasinka Mała – Lubogoszcz (968 m). Na szczycie tym zanocowali w obozie YMCA (Chrześcijańskiego Stowarzyszenia Młodzieży Męskiej), który został wybudowany przed II wojną światową. Rankiem, po Eucharystii sprawowanej w drewnianym kościele św. Marii Magdaleny w Kasinie Wielkiej, ruszyli na Śnieżnicę (1007 m), przełęcz Gruszowiec i w końcu Ćwilin (1072 m). Grupa poszła dalej, natomiast ks. Wojtyła zawrócił do Rabki. Po drodze odwiedził ośrodek rekolekcyjny na stokach Śnieżnicy.

Dwa lata później, w czasie majówki, młodzi razem z ks. Wojtyłą wyszli z Lubnia na Szczebel, a następnie przez przełęcz Glisne na Luboń i zeszli do Mszany Dolnej. Jan Babecki, który dołączył do wycieczki dzięki namowie Jerzego Ciesielskiego, wspominał to wyjście bardzo pozytywnie: „Nigdy przedtem nie spotkałem księdza-turysty i byłem ciekaw, czy sutanna będzie mu bardzo na wycieczce przeszkadzać. Ale kiedy niedzielnym rankiem wysiedliśmy w kilkanaście osób z autobusu PKS w Lubniu, skąd wyruszyliśmy na Szczebel, okazało się, że Wujek był ubrany jak inni: nieokreślonej barwy skafander, pumpy i mocno zniszczone trampki. (…) A Wujek wraz z całą gromadą wędrował na Szczebel, śpiewając głośno tak jak wszyscy, i w ogóle z miejsca przypadł mi do serca”.

W trakcie pielgrzymki do Polski w czerwcu 1999 r., jadąc z Krakowa do Starego Sącza, Jan Paweł II przejeżdżał przez Kasinkę. Szansa na pozdrowienie, a nawet zobaczenie go, zgromadziła przy drogach tłumy ludzi. O tym, że papież doskonale pamiętał Beskid Wyspowy, okoliczne wioski, a także kościół Nawiedzenia NMP w Kasince Małej, przekonał się ks. Stanisław Uryga, proboszcz tejże parafii. Gdy wraz z parafianami odwiedził Ojca Świętego w Watykanie, ten zaskoczył go wspomnieniem, że ich świątynia jest wybudowana z cegieł. Zdumienie górali wywołała również jego doskonała znajomość szczytów Beskidu, co podsumowali słowami: „Lepiej wiedział jak nasz proboszcz”.

Młodzieżowy ośrodek rekolekcyjno-rekreacyjny na Śnieżnicy

Dzięki inicjatywnie i staraniom ks. Józefa Winkowskiego, już w 1930 r. na Śnieżnicy organizowano kolonie letnie dla Sodalicji Mariańskiej Uczniów Szkół Średnich. Chłopcy przyjeżdżający na wypoczynek z całej Polski, spędzali czas na zajęciach sportowych, wycieczkach, przy ognisku, a także na wspólnej modlitwie. Początkowo mieszkali w trzech budynkach, których nazwy – Krakowianka, Wilnianka i Zakopianka – związane były z sodalicjami, które najbardziej wspierały budowę kolonii. Obok znajdowały się także kuchnia z jadalnią, kaplica oraz domek ks. Winkowskiego.

W PRL-u cały teren przejęła władza. Po trudnych początkach, kiedy budynki doszczętnie wyeksploatowano, nastąpił przełom. Pod koniec lat 60. powstała nowa jadalnia z kuchnią, a w miejscu spalonej Wilnianki stanęła Podhalanka. W tym czasie rozebrano też kaplicę. W 1991 r. udało się odzyskać część terenu z budynkami. Przyczynił się do tego m.in. ks. prał. Antoni Sołtysik. Za jego sprawą kolonia zaczęła stawać się ośrodkiem rekolekcyjnym, który zaczął tętnić życiem – na swoje wyjazdy wybierały się tu różne grupy kościelne. Przechodził także kolejne remonty, przebudowy i modernizacje. Pierwszym kapelanem ośrodka po jego odzyskaniu został ks. Jan Zając. Następnie funkcję tę pełnił ks. Maciej Ścibor, a obecnie ks. Dariusz Czapnik.

W 2000 r. powstała nowa kaplica, której patronuje św. Jan Paweł II. Jego relikwie oraz św. Jadwigi Królowej znajdują się w relikwiarzach umieszczonych w prezbiterium. Jedynymi pamiątkami z pierwszej kaplicy są tabernakulum, które było przechowywane w parafii św. Marii Magdaleny w Kasinie Wielkiej i powróciło do ośrodka oraz krzyż z wieży, z którego, po odnowieniu i ozdobieniu, wykonano monstrancję. Uroczystego poświęcenia kaplicy dokonał abp Marek Jędraszewski 16 października 2020 r.

Darem Ojca Świętego przekazanym na Śnieżnicę jest wizerunek Matki Bożej Śnieżnej. Jest to kopia Pani Mirowskiej z klasztoru franciszkanów w Pińczowie, którą ojcowie ofiarowali papieżowi jako wyraz wdzięczności za ukoronowanie obrazu Matki Bożej.

Na terenie ośrodka znajduje się również rzeźba Karola Wojtyły-Turysty autorstwa Bolesława Gieńca. Pierwotnie miała ona stanąć w Starym Sączu, gdzie podczas kanonizacji św. Kingi (1999 r.), Jan Paweł II wspominał swoje górskie wędrówki. Figura jednak pozostała w ogrodzie rodziny artysty, a ludzie związani ze Śnieżnicą przypadkowo ją dostrzegli. Dzięki ich staraniom i pomocy wielu życzliwych ludzi, rzeźba znalazła się na Śnieżnicy. Od 2018 r. upamiętnia wędrówki ks. Karola Wojtyły po Beskidzie Wyspowym. Zachęca również do odmawiania różańca – obok pomnika w małych woreczkach wiszą różańce i obrazki, które można zabrać.

Msze święte odpustowe ku czci patronów odbywają się: św. Jana Pawła II i św. Jadwigi Królowej – II niedziela czerwca o godz. 12:00; Matki Bożej Śnieżnej – 5 sierpnia o godz. 17:00. W wakacje w niedziele Msze święte są sprawowane o godz. 10:00 i 12:00.

Szlak Papieski na Luboń Wielki

Jedną z krótszych i łatwiejszych tras w obrębie Beskidu Wyspowego jest ta na Luboń Wielki z Rabki-Zdrój Zaryte szlakiem niebieskim (ok. 3,5 km).