Siostro, jak to jest przeżywać Triduum Paschalne na Górze Oliwnej, gdzie Chrystus spędził ostatnie chwile ziemskiego życia?

Zbocze Góry Oliwnej, na którym znajduje się nasz Dom Pokoju, to wyjątkowe miejsce. Mamy stąd najpiękniejszy widok na Jerozolimę. U podnóża znajduje się Ogród Oliwny - Getsemani, a nieco wyżej od naszego Home of Peace - miejsce Wniebowstąpienia Pana Jezusa. Ta ziemia jest zatem świadkiem dzieła Odkupienia, którego dokonał nasz Pan. Możliwość mieszkania w tym szczególnym zakątku Jerozolimy to ogromny dar, ale i zadanie. Każdego dnia stajemy się bowiem świadkami paschalnych wydarzeń, świadkami wiary - najpierw dla powierzonych naszej opiece dzieci, a następnie dla wierzących inaczej lub tych, którzy nie znają Boga.

Czy to miejsce pozwala głębiej przeżywać wielkie tajemnice naszej wiary?

Bez wątpienia Święta Paschalne w tym miejscu, które potęguje ich wymowę, są wielkim przeżyciem. Każdego dnia przechodzimy bowiem drogą, jaką szedł Chrystus. Ta ziemia została uświęcona życiem, męką i śmiercią, a przede wszystkim zmartwychwstaniem Jezusa, a także modlitwą, przybywających tu od wieków pielgrzymów. Jedynie w Ziemi Świętej, w odróżnieniu od innych miejsc na świecie, podczas liturgii używa się okolicznika miejsca: „tu”, „tutaj”. W Jerozolimie, niczym refren, powtarzają się słowa: „Tu Chrystus został skazany na śmierć”; „Tu Chrystus został ukrzyżowany”; „Tu Chrystus zmartwychwstał”.

Wieczernik, Ogród Oliwny - to naturalna sceneria przeżywania przez wiernych Triduum Pachalnego. Jak wygląda Wielkanoc w Jerozolimie, w miejscu, w którym wszystko się dokonało? Jak przebiegają poszczególne dni - od Wielkiego Czwartku po Niedzielę Zmartwychwstania?

W Wielkim Tygodniu celebrowanych jest tyle wydarzeń, że prawie nie sposób we wszystkich uczestniczyć. Niedziela Palmowa rozpoczyna się uroczystą Mszą św. o 8.00 i procesją z palmami w Bazylice Grobu Świętego. Natomiast po południu udajemy się wraz z dziećmi do Betfage, by stamtąd wyruszyć ulicami miasta poprzez Górę Oliwną do Bazyliki św. Anny, gdzie patriarcha Jerozolimy udziela uroczystego błogosławieństwa relikwiami Krzyża św. Każdego dnia w miejscach związanych z męką Pana Jezusa odbywają się tzw. Msze św. stacyjne. W poniedziałek - przy piątej stacji Drogi Krzyżowej, we wtorek - w Bazylice Biczowania, a w środę w Bazylice Agonii.

W Wielki Czwartek również - już rano - w Bazylice Grobu Świętego rozpoczyna się celebrowanie Triduum Paschalnego. Ma tu miejsce uroczysta Msza św. pod przewodnictwem patriarchy Ziemi Świętej abp. Fouada Twala, a także obrzęd umycia nóg i procesja z Najświętszym Sakramentem. O 15.30 wierni uroczyście przemaszerowują z kościoła św. Jakuba do Wieczernika, gdzie wraz z kustoszem Ziemi Świętej uczestniczymy w liturgii umywania nóg. Dzieje się to w miejscu, w którym uczynił to sam Chrystus. Wieczorem, bo o 21.00, rozpoczyna się w Bazylice Agonii Godzina Święta, w której również bierzemy udział. To okazja do modlitwy w ciszy. Na wieczorne czuwanie pod przewodnictwem kustosza gromadzą się pielgrzymi i miejscowi chrześcijanie. Ogród Oliwny i sanktuarium pozostają otwarte do północy na prywatną modlitwę i medytację. Odbywa się też procesja do miejsca, w którym stał pałac Kajfasza.

W Wielki Piątek ulicami Jerozolimy z pewnością podążają grupy pielgrzymów odprawiających Drogę Krzyżową. Idą tą samą drogą, po której szedł Jezus na Kalwarię…

To prawda. Również polska wspólnota z Jerozolimy już wczesnym rankiem gromadzi się na Drodze Krzyżowej. Jest ona odprawiana w języku polskim. Po nabożeństwie część uczestników idzie do Bazyliki Grobu Świętego na liturgię Męki Pańskiej. Natomiast wieczorem udajemy się na procesję pogrzebu Jezusa, co pozwala głębiej wczuć się w wydarzenia Wielkiego Piątku sprzed 2 tys. lat. Na Kalwarii, po odśpiewaniu Ewangelii, dwaj diakoni - przedstawiający Nikodema i Józefa z Arymatei - dokonują symbolicznego zdjęcia ciała Chrystusa z krzyża. Figura „martwego ciała” Jezusa jest namaszczana olejkami i wonnościami na Kamieniu Namaszczenia i przeniesiona do Kaplicy Grobu. To jedno z najpiękniejszych nabożeństw Wielkiego Tygodnia w Jerozolimie.

Natomiast Wielka Sobota rozpoczyna się o 7.30 Wigilią Paschalną w Bazylice Grobu. Ranne godziny liturgii Triduum mogą dziwić, ale jest to spowodowane status quo obowiązującym w tej świątyni. W Niedzielę Zmartwychwstania uroczystej Mszy św. przewodniczy patriarcha. Po Eucharystii odbywa się procesja rezurekcyjna, która trzykrotnie okrąża kaplicę Grobu Jezusa. W czterech punktach symbolizujących strony świata są śpiewane fragmenty Ewangelii o zmartwychwstaniu Chrystusa. W ten sposób radosne orędzie wielkanocne skierowane jest na cały świat. Atmosfera radości przenosi się z bazyliki na jerozolimskie ulice. Z kolei w Wielkanocny Poniedziałek wszyscy wybierają się do Emaus, by wraz z uczniami rozpoznać Pana po łamaniu chleba.

Istnieje również możliwość uczestniczenia w liturgii Triduum w kościele parafialnym lub w języku polskim w naszej kaplicy. Jak co roku będzie tu przeżywać wydarzenia paschalne pallotyńska grupa z Polski.

Czy wspólnota Domu Pokoju stara się także uczestniczyć w liturgii Wielkiego Tygodnia, być w tych wyjątkowych miejscach, gdzie odbywały się wielkie wydarzenia zbawcze?

Oczywiście. Dzięki temu głębiej przeżywamy tajemnicę naszego odkupienia. W Jerozolimie niemal każdy kamień jest świadkiem zbawczych wydarzeń. Jednak przede wszystkim chodzi o to, by przeżywać je w swoim sercu.

Korzystając z okazji, pragnę pozdrowić świątecznie przyjaciół i dobrodziejów Domu Pokoju, bez których nie mógłby on funkcjonować. A nawiązując do słów z papieża Franciszka, życzę wszystkim czytelnikom „Echa Katolickiego”, by zmartwychwstały Jezus wszedł w nasze życie, by każdy z nas przyjął Go jak przyjaciela, z ufnością: On jest życiem!

Niech obecność Zmartwychwstałego przyniesie prawdziwy pokój i radość.

Dziękuję za rozmowę.

Dom Pokoju jest miejscem szczególnym. W założonym w 1967 r. sierocińcu mieszka ponad 20 dzieci chrześcijańskich i muzułmańskich. Pochodzą z rodzin, których nie stać na ich utrzymanie i wykształcenie. W Domu Pokoju dzieci odnajdują poczucie bezpieczeństwa, opiekę, miłość - prawdziwy dom. Wychowankowie uczęszczają do katolickich szkół. Dzięki wsparciu ludzi dobrej woli już od ponad 40 lat ss. elżbietanki z Prowincji Poznańskiej mogą zapewnić najbiedniejszym, palestyńskim i afrykańskim dzieciom dach nad głową oraz katolickie wykształcenie, a także przygotować je do samodzielnego życia.