Również te dwie szaty należały do wyjątkowego zbioru relikwii, jaki do początku XX w. znajdował się przy papieskim pałacu laterańskim, w którym żyli następcy Piotra. Sancta Sanctorum miała tę samą rangę, co Kaplica Sykstyńska w Watykanie. W 1905 r. w obawie przed ingerencją państwa włoskiego św. Pius X przeniósł najważniejsze relikwie do Watykanu.

Nie ma oczywiście dowodów naukowych na to, że zabytkowe szaty należały do apostołów. Przeprowadzone podczas renowacji badania radiowęglowe datują dalmatykę św. Jana na przełom I i II w., a tunikę św. Piotra między VI i VII w. Obecność w Sancta Sanctorum dalmatyki św. Jana i tuniki św. Paschazjusza, a nie Piotra, za pontyfikatu Grzegorza Wielkiego (590-604) potwierdza biografia tego papieża z IX w.

Relikwie są wykonane z włókien wełny, lnu i pokrzywy. Prawdopodobnie pochodzą z Egiptu. Ich renowacja rozpoczęła się w 2019 r. Jak wyjaśnia Radiu Watykańskiemu Luca Pesante, kierownik Laboratorium Gobelinów i Tkanin w Muzeach Watykańskich, tunika i dalmatyka zostały najpierw zdezynfekowane i oczyszczone z wielowiekowych nalotów. Przeprowadzono następnie drobiazgową konserwację zachowawczą, konsolidując i reintegrując wszystkie zdegradowane części. Dalmatyka św. Jana była w lepszym stanie ze względu na wyższą jakość samego materiału.