Na nagrobku znajdują się słowa z Księgi Mądrości: “W łonie matki zostałem ukształtowany”, a także inskrypcja: „Rodzice umiłowali mnie w chwili poczęcia. Tu spoczywam, nie zobaczywszy świata". - Jestem przekonany, że te dzieci są w niebie, ponieważ każdy akt miłości jest aktem zbawczym. To dzieło zbawcze miłości i wiary rodziców - podkreśla ks. proboszcz i dodaje, że Pan Bóg, powołując człowieka do istnienia, od samego początku zaprasza go na drogę zbawienia.

Pomysł utworzenia osobnej mogiły wypłynął z potrzeby wiernych, którzy bardzo często pytali, co mogą zrobić w sytuacji poronienia lub urodzenia martwego dziecka. Na morawickim cmentarzu parafialnym spoczywa ponad 30 dzieci. Ks. Palmowski, na kanwie istniejącego obrzędu pogrzebowego, stworzył odrębny rytuał, który sprawuje podczas pogrzebu. - Jestem zbudowany postawą rodziców, ich walką i determinacją o prawo do godnego pochówku dla swoich utraconych dzieci. Oni nie mają najmniejszych wątpliwości, że życie zaczyna się już od momentu poczęcia, a ich dzieci zostały powołane przez Stwórcę do życia wiecznego i dobiegły kresu swojej wędrówki. Często widzę nowe kwiaty, świeczki, a nawet maskotki. Pielęgnowanie pamięci o zmarłych jest nie tylko wyrazem miłości, ale również dziękczynieniem za ich krótkie życie - zauważa.

Ks. proboszcz zachęca rodziców, którzy w jego parafii decydują się na pogrzeb, aby u siebie, w rodzimych wspólnotach, poprosili o Mszę św. w swojej intencji z powodu śmierci dziecka. Jest przekonany, że dzięki temu zostaną oni objęci duchowym wsparciem i modlitwą oraz nie będą pozostawieni anonimowo i samotnie z bólem, cierpieniem i bezradnością. - Nie ma opłat. Darem i ofiarą rodziców jest dar życia dziecka, którego nie można na nic przeliczyć - podkreśla na zakończenie.

Prawa rodziców

Zgodnie z najnowszymi przepisami, rodzice mają prawo pochować poronione dziecko lub jego szczątki, bez względu na czas zakończenia ciąży. Warto podkreślić, że nie jest to obowiązek, a decyzja należy do rodziców.

Rodzice mają również prawo do rejestracji urodzenia dziecka w Urzędzie Stanu Cywilnego, niezależnie od tygodnia zakończenia ciąży. Do wystawienia przez szpital Karty Martwego Urodzenia konieczne jest stwierdzenie płci dziecka. We wczesnej ciąży, już od pierwszych tygodni, odbywa się to na podstawie badania genetycznego (na koszt rodziców). Po otrzymaniu wyniku, Urząd Stanu Cywilnego wystawia Akt Urodzenia Dziecka z adnotacją, że urodziło się ono martwe. Na tej podstawie rodzice mają prawo do pochowania dziecka, zasiłku pogrzebowego i urlopu macierzyńskiego. Na złożenie wniosku o zasiłek rodzice mają 12 miesięcy.

Urodzenie dziecka należy zgłosić w Urzędzie Stanu Cywilnego w ciągu 14 dni od dnia urodzenia. Natomiast jeżeli dziecko urodziło się martwe, zgłoszenie powinno nastąpić w ciągu 3 dni - w tym przypadku w akcie urodzenia w rubryce „Uwagi" odnotowuje się, że dziecko urodziło się martwe i nie sporządza się aktu zgonu (termin ustawowego zgłoszenia, może zostać wydłużony, jeśli rodzice decydują się na badania genetyczne).

Trzeba zaznaczyć, że rodzice mają prawo pochować dziecko bez zarejestrowania w USC, tzn. wtedy, gdy nie decydują się na badania genetyczne. Do pochówku nie jest wymagana adnotacja USC o zarejestrowaniu zgonu. Nie przysługuje wówczas prawo do urlopu macierzyńskiego i zasiłku pogrzebowego.

Rodzice w ciągu 48 godzin mogą wystąpić o wydanie zwłok swojego zmarłego przed narodzeniem dziecka i mają prawo otrzymać jego kartę zgonu.