Kompleksowe prace konserwatorskie na Wawelu trwały 2 lata i obejmowały wszystkie elementy kaplicy: sklepienie i strych, ściany, posadzkę, ołtarz z obrazem „Męczeństwo św. Andrzeja” oraz pomniki króla Jana Olbrachta i biskupa Jana Chojeńskiego.

Renowacji towarzyszyły badania historyczne i archeologiczne, których wyniki są nadal opracowywane.

Kaplica Jana Olbrachta powstała przez wydzielenie części kaplicy św. Jana po roku 1501, z inicjatywy królowej Elżbiety Rakuszanki, jako miejsce pochówku jej syna – Jana Olbrachta. Pomnik króla, z późnogotycką płytą z warsztatu Wita Stwosza, jest najstarszym polskim zabytkiem renesansu. Niezwykłą renesansową oprawę architektoniczną – w formie antycznego łuku triumfalnego – zaprojektował Franciszek Florentczyk.

Jan I Olbracht urodził się 27 grudnia 1459 roku w Krakowie, a zmarł 17 czerwca 1501 roku w Toruniu. Był trzecim synem, a czwartym z kolei dzieckiem Kazimierza Jagiellończyka i Elżbiety Rakuszanki z Habsburgów. Był królem Polski w latach 1492-1501.