19 lipca w księgarniach pojawi się książka „Wiara w czasach niewiary. Rozmowy o współczesnej religijności”. Pozycja niezwykła, stanowiąca ważny głos w debacie nad współczesną religijnością i pozycją jaką zajmuje wiara w życiu współczesnego człowieka.

Gwałtowne zmiany polityczne i społeczne, mnogość informacji i ścieżek rozwoju duchowego. Którą drogę wybrać? Jak zmieniło się nasze podejście do religii? Gdzie dziś szukamy boga? Wydaje się,  że pytania te nie są obecnie przedmiotem wyłącznie telewizyjnych dyskusji czy naukowych debat, ale coraz częściej pojawiają się podczas prywatnych rozmów czy rodzinnych spotkań. Intuicyjnie czujemy, że dochodzi do przełomu, odczuwalnej społecznie zmiany w pojmowaniu religijności i fakt ten jest na tyle ważny, że nie może zostać niezauważony.

Znani badacze, artyści i duchowni w szczerych, inspirujących rozmowach zastanawiają się nad tym, w co i jak właściwie wierzymy. Próbują zarówno wskazać najważniejsze zmiany społeczne i obyczajowe, które wpłynęły na naszą duchowość, i jak określić rolę, jaką odgrywa dziś szeroko rozumiana tradycja chrześcijańska. Wychodząc od różnorodnych doświadczeń i postaw, zapraszają czytelnika do wspólnej refleksji nad miejscem religii w życiu współczesnego człowieka.

„Tajemnica jest kluczem do religii. Bez poczucia Tajemnicy pozostaje obrzęd i etyka. Ta ostatnia jest oczywiście rzeczą wartościową, ale jeżeli nie jest oparta na czymś fundamentalnym, staje się wyłącznie przekazem tradycji”.

Krzysztof Zanussi

„Na Zachodzie katolicy rzadko chodzą do spowiedzi, natomiast masowo chodzą do psychoterapeutów. I nie trzeba zbytniej przenikliwości, żeby zauważyć, że dzieje się tutaj coś znamiennego”.

Jan Andrzej Kłoczowski OP

„Jedynym sensownym wytłumaczeniem dość stabilnego mimo wszystko trwania Kościoła w Polsce jest moim zdaniem to, że bycie katolikiem jest dla Polaków po prostu kwestią nie tyle religii, ile tożsamości…”.

Bartłomiej Dobroczyński

„Absolutnie pierwszorzędne jest przykazanie miłości bliźniego, które nie zakłada żadnego zwrotu. Zgodnie z tą zasadą robimy coś wyłącznie dlatego, że to jest dobre. I to wydaje mi się samym sednem judeochrześcijańskiego Objawienia”.

Agata Bielik-Robson

„Jesteśmy istotami dialogicznymi. A teraz, gdy »inni« zaczynają zamieszkiwać pośród nas, ta świadomość i zdolności do dialogu będą nam szczególnie potrzebne”.

Krzysztof Mech

„Trzeba przejść przez wahania, zwątpienia, a jednocześnie doświadczenia, które sprawiają, że człowiek z jednej strony nadal nie potrafi powiedzieć, jaki jest Bóg, ale z drugiej strony nie może też już dłużej twierdzić, że Go nie ma”.

Maksymilian Nawara OSB

„Często droga człowieka układa się w sinusoidę. Trzeba jednak wyczuć, do czego mnie Pan Bóg powołuje. Gdy to odkryję, muszę mieć odwagę oddać się bez zastrzeżeń Bogu według Jego planu, który dla mnie opracował”.

Leon Knabit OSB

„Pojąłem, jak niewiele wynika z tego, że czytam, rozumiem różne prądy, znam filozofów katolickich. Czułem, że czegoś tu brakuje. Teraz wiem, że po prostu to wszystko nie odpowiada na podstawowy głód poznania i miłości”.

Andrzej Tyc

„Nie ma powrotu do Europy jako wspólnoty spajanej religijnie. Takie są skutki procesu nazwanego w humanistyce sekularyzacją sfery publicznej. Do przeszłości należą czasy, kiedy żyliśmy w społeczeństwach, w których obecność Boga była nieunikniona”.

Wojciech Burszta

„Bóg jest miłością. Bóg jest nam bliski – to są często slogany dla Europejczyka, ale dla Afrykańczyka to wielkie  odkrycie. Oni nie mają w tej materii obciążeń typu »zawsze tak było«. Ich chrześcijaństwo to żywe freski bez osadu od świec kopcących przez wieki w starych świątyniach”.

Robert Wieczorek OFMCap