Podczas wręczenia nagrody abp Marek Jędraszewski serdecznie pogratulował laureatowi, podziękował także jego małżonce za jej wielkie serce, poświęcenie, dobroć i ofiarność. Wskazał na ikonę Świętej Rodziny, w którą wpisana jest tajemnica Przenajświętszej Trójcy. Powiedział, że 26 grudnia tego roku w Sanktuarium Świętej Rodziny w Zakopanem rozpocznie się pielgrzymowanie dużej ikony Świętej Rodziny. Stwierdził, że ta idea narodziła się w związku z ogłoszonym przez papieża rokiem rodziny. Ten obraz będzie pielgrzymował przez wszystkie dekanaty, głosząc świętość związku małżeńskiego. – Myślę, że ta ikona i państwa życie głęboko się wpisuje w życie Czcigodnego Sługi Bożego Jerzego Ciesielskiego – powiedział arcybiskup. Wyraził swój głęboki szacunek i wdzięczność Państwu Wardakom za to, kim stali się dla polskiego społeczeństwa. – Państwo pokazują swoim szlachetnym, pięknym, przenikniętym miłością i szacunkiem do Boga życiem, jak święte i piękne jest życie – stwierdził.

W homilii arcybiskup przypomniał słowa początkowe listu do Rzymian, które mógł powtórzyć papież Jan XXIII. Zwołał on Sobór Watykański II, który miał za zadanie dostosować Kościół do współczesnego świata od strony duszpasterskiej. W pamięci ludzkiej pozostał „dobrym papieżem Janem”, „Janem uśmiechniętym” i „Janem pokornym”. Jego proces beatyfikacyjny rozpoczął się w 1965 r. Jan Paweł II ogłosił go błogosławionym 3 września 2000 r., a kanonizowano go razem ze św. Janem Pawłem II 24 kwietnia 2014 r. Wspomnienie liturgiczne św. Jana XXIII jest obchodzone 3 czerwca lub 11 października, w dniu otwarcia Soboru Watykańskiego II.

Papież Jan XXIII jest autorem wielu ważnych dokumentów, wśród nich encykliki „Mater et Magistra” – „Matka i Mistrzyni”. Ojciec Święty pisał, że Kościół jest matką i mistrzynią narodów, ponieważ został ustanowiony przez Jezusa Chrystusa, by jego członkowie osiągnęli zbawienie. Zbawiciel powierzył mu dwa zadania: by rodził Mu dzieci oraz by je nauczał i nimi rządził. Jan XXIII podkreślał, że Kościół głosił pochwałę życia i rodzin. W czwartej części swej encykliki święty papież pisał o zadaniach apostolstwa świeckich. Wskazywał, że ważną rolę w szerzeniu działalności wychowawczej należy powierzyć stowarzyszeniom apostolstwa świeckiego, zwłaszcza tych których celem jest nadanie chrześcijańskiego charakteru współczesnym poczynaniom i których członkowie mogą siebie i młodzież doskonalić w wypełnianiu obowiązków. Ojciec Święty przypominał także, że chrześcijańska koncepcja życia wymaga zachowania umiaru i wytrwałości w przeciwnościach. Wskazywał, że katolicy pełniący funkcje gospodarcze i społeczne muszą dbać o to, by postępować w zgodzie z sumieniem i nie uciekać się do kompromisów. Powinni przejawiać postawę obiektywnej życzliwości dla poglądów innych, okazując gotowość do współpracy w dążeniu do celu. Jeśli hierarcha Kościoła coś zleci lub postanowi, katolicy muszą się do tego ściśle zastosować.

Metropolita krakowski powiedział, że z pełną świadomością zacytował fragmenty tej encykliki, ponieważ czas jej powstania to okres działalności młodego Jerzego Ciesielskiego, czas przełomów w życiu Kościoła i jego rozumieniu przez świeckich katolików. Życie Jerzego Ciesielskiego kształtowało się poprzez prace akademicką, a także dzięki współpracy z Karolem Wojtyłą. – Nie ulega wątpliwości, że czcigodny Sługa Boży Jerzy Ciesielski przejmował się otwarciem na świat, na środowisko akademickie i tak podchodził do tego, co nauczał Kościół, znajdując swój autorytet w ks. dr. Karolu Wojtyle – stwierdził metropolita. Wskazał, że Jerzy czynił to w swej niezwykle bogatej działalności i życiu studenckim, małżeńskim, naukowym, podejmując różne inicjatywy. – Był otwarty na świat, na piękno natury, ale także na to, co tak piękne i wspaniałe w świecie razem z innymi – zauważył arcybiskup. Przypomniał, że to Jerzy Ciesielski namówił Karola Wojtyłę do wzięcia udziału w spływach kajakowych, wędrówkach z młodymi i otwierał nowe przestrzenie spotkania oraz dyskusji. – Można powiedzieć, że Karol Wojtyła uczył się od młodych ich wrażliwości w patrzeniu na świat, ich świadomości bycia w Kościele, a on im mówił jaka jest nauka Kościoła, jak należy żyć i postępować – zauważył arcybiskup. Stwierdził, że w tym wypadku widać wielką zbieżność nauczania Jana XXIII i życia, co sprawiło ze Karol Wojtyła brał czynny udział w pracach soborowych.

– Wspominamy te trzy wielkie postaci: św. Jana XXIII, św. Jana Pawła II Wielkiego i Czcigodnego Sługę Bożego Jerzego Ciesielskiego. Jesteśmy głęboko przekonani, że cieszą się razem pełnią szczęśliwości, wpatrzeni w Trójcę Przenajświętszą żyją największą głębią miłości, a jednocześnie stanowią wzór dla nas, by dzisiaj, we współczesnym świecie na nowo przemyśleć czym jest Kościół i jakie jest miejsce, które w Kościele zajmują ci, którzy do niego należą od chwili chrztu świętego – zauważył metropolita. Powiedział, że okazja ku temu jest szczególna, ponieważ w ubiegłą niedzielę został otwarty uroczyście synod biskupów, poświęcony synodalności Kościoła. Na poziomie diecezjalnym synod ten zostanie otwarty w najbliższą niedzielę. – Za przyczyną tych wielkich, wspaniałych postaci módlmy się, aby ten synod i to wielkie myślenie nad tym, czym jest Kościół i jakie jest w nim miejsce każdego z nas, sprawiło, że z nową głębią i wyrazistością wszyscy zrozumiemy, że ustanowiony przez Chrystusa Kościół, jest rzeczywiście także dla nas, żyjących teraz matką i mistrzynią, prowadzącą do wieczności – zakończył arcybiskup.