Ks. dr Piotr Gąsior, tłumacz listów św. Joanny Beretty Molli do męża i autor licznych publikacji o św. Joannie i nie tylko zachęca, by powracać do zaręczyn w Kościele wedle specjalnej formuły. Sam, zainspirowany przykładem przyszłych państwa Mollów i ich pięknie przeżywanego narzeczeństwa, które zostało pobłogosławione przez rodzonego brata przyszłej świętej, także błogosławi narzeczonych. Ks. Gąsior tłumaczy, że takie zaręczyny przed ołtarzem warto zawrzeć z co najmniej dwóch powodów. Po pierwsze z miłości do Chrystusa, którego kochający się ludzie zapraszają do swojej relacji nie tylko w dniu ślubu, ale dużo wcześniej. A po drugie z troski o tę drugą, kochaną osobę, by Pan chronił ją/jego przed wszelkimi niebezpieczeństwami.

Podczas takich zaręczyn narzeczeni zobowiązują się do poważnego traktowania przygotowań do ślubu, czystości przedmałżeńskiej oraz proszą Pana Boga o błogosławieństwo. Następnie, tuż po tym, jak kapłan owego błogosławieństwa udzieli, podaje im do ucałowania krzyż lub relikwie św. Joanny. Warto podkreślić także, że podczas zaręczyn ksiądz poświęca pierścionek, który trzyma narzeczony, ale to nie on zakłada go potem na palec narzeczonej - robi to sama. Wszystko po to, by podkreślić, że pierścionek zaręczynowy nie ma rangi obrączki. Tę dopiero małżonkowie wkładają sobie na palce w dniu ślubu.

Zaręczyny formą świadectwa

Ela i Janek bez wahania zdecydowali się na zaręczyny z błogosławieństwem Kościoła. Podkreślają, że od razu chcieli zaprosić Pana Boga do swojego narzeczeństwa, tym bardziej, że w ich przypadku było ono wyjątkowo krótkie - trwało tylko cztery miesiące.

- Zaręczyny odbyły się w Niedzielę Palmową. Tak to zorganizowaliśmy, że tego dnia po raz pierwszy spotkali się nasi rodzice - by razem z nami się modlić, a potem przygotowywać plan działania i podzielić zadania - wspomina Jan.

Ela opowiada, że podczas Mszy św. ksiądz zaprosił ich przed ołtarz, pomodlił się nad nimi i pobłogosławił oraz poświęcił pierścionek zaręczynowy, który wtedy na nowo założyła na palec. - Pamiętam, że potem przed kościołem mnóstwo ludzi się do nas uśmiechało, a niektórzy nawet podchodzili i gratulowali zaręczyn - wspomina.

Na pytanie, po co właściwie to robić, dziś młodzi małżonkowie odpowiadają: - Jest to szczególne zawierzenie Panu Bogu nie tylko swojego przyszłego małżeństwa, ale także całego czasu przed ślubem - mówią. - To błogosławieństwo jeszcze mocniej ugruntowało naszą decyzję o wspólnym życiu. Takie zaręczyny stały się także formą świadectwa - tłumaczy Janek. - Warto i trzeba to praktykować. Zachęcamy do takich zaręczyn przede wszystkim wierzące pary, które chcą, by czas narzeczeństwa i przygotowań do ślubu także był przeżywany z Panem Bogiem. Organizacja ślubu i wesela nierzadko obfituje w napięcia, stresy i nieporozumienia. Jest to więc zaproszenie Pana Boga zarówno do tych przyziemnych wyzwań organizacyjnych, jak i, a może przede wszystkim, do ciągle rozwijającej się relacji między przyszłymi małżonkami - mówi Jan.

Jak to zorganizować?

Przede wszystkim trzeba mieć w sercu pragnienie rozpoczęcia drogi narzeczeńskiej z Panem Bogiem. Potem wystarczy zgłosić się do proboszcza swojej parafii lub jakiegokolwiek kapłana z prośbą o udzielenie błogosławieństwa Kościoła z poświęceniem pierścionka zaręczynowego i ustalić dogodny termin. To wszystko. Nie są wymagane żadne dokumenty ani specjalne stroje. Warto natomiast zadbać o stan łaski uświecającej, by móc w dniu błogosławieństwa przystąpić do Komunii św. W niektórych parafiach tradycja takich błogosławieństw już trwa, w innych może to być dopiero początek.

Więcej informacji na stronie serenita.pl lub parafiazagorze.pl w zakładce narzeczeństwo.

MODLITWA NARZECZONYCH:

Boże, który jesteś życiem i miłością ludzi, Ty rozproszyłeś w całym wszechświecie ślady Twojej dobroci i mądrości, a człowiekowi dałeś wolę i serce zdolne do miłowania wszystkiego, co dobre i piękne; wejrzyj na nasze narzeczeństwo oraz naszą wzajemną miłość i pragnienie, aby iść razem przez całe życie. Dziękujemy Ci za to, że się spotkaliśmy. Dziękujemy Ci za szczęście, jakim nas obdarzyłeś.

Daj nam siły, abyśmy wytrwali w wierności Tobie i sobie nawzajem. Pomóż nam zachować czystość przedmałżeńską, cierpliwość wobec trudności, wytrwałość w doświadczeniach. Ukaż nam właściwe znaczenie pełnego zjednoczenia duszy i ciała, do którego powołujesz każdego męża i żonę. Ucz nas miłości zdolnej do panowania nad sobą, gotowej do poświęceń, szukającej prawdziwego dobra ukochanej osoby. Przywiedź nas bezpiecznie do Twego ołtarza.

Boże miłosierny, pomóż nam dobrze przygotować się do dnia ślubu, który całkowicie zmieni nasze życie. Uświęć naszą miłość i otwórz nas na dar życia, które przekażemy nowym ludziom. Niech dzień naszego ślubu będzie pełen radości i pokoju. Niech spocznie nad nami błogosławieństwo Twoje i naszych rodziców. Prosimy Cię o to przez wstawiennictwo świętej Joanny, patronki pięknej miłości. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.