Jan Paweł II na dziś
Zgłębiajcie tajemnicę Eucharystii
Eucharystia jest niewyczerpanym źródłem wierności Ewangelii. W tym Sakramencie bowiem, stanowiącym serce życia Kościoła, urzeczywistnia się w pełni głębokie utożsamienie się z Chrystusem i całkowite upodobnienie do Niego, do czego są powołane osoby konsekrowane. «W Eucharystii zawarte są wszystkie formy modlitwy, głoszone jest i przyjmowane słowo Boże, a także rozważamy nasz stosunek do Boga, do braci i do wszystkich ludzi: jest to Sakrament synostwa, braterstwa i misji. Jako Sakrament jedności w Chrystusie, Eucharystia jest jednocześnie Sakramentem jedności kościelnej oraz jedności wspólnoty osób konsekrowanych. Jest zatem ostatecznie źródłem duchowości poszczególnych osób i instytutu» (Instrukcja Rozpoczynać na nowo od Chrystusa, 26). Eucharystia uczy osoby konsekrowane «większej wolności w działalności apostolskiej, bardziej świadomego dawania świadectwa, solidarności, której wyrazem jest opowiadanie się po stronie ludzi i zajmowanie się ich problemami, aby rozważnie odpowiadać na znaki czasów i zaspokajać
Eucharystia jest niewyczerpanym źródłem wierności Ewangelii. W tym Sakramencie bowiem, stanowiącym serce życia Kościoła, urzeczywistnia się w pełni głębokie utożsamienie się z Chrystusem i całkowite upodobnienie do Niego, do czego są powołane osoby konsekrowane. «W Eucharystii zawarte są wszystkie formy modlitwy, głoszone jest i przyjmowane słowo Boże, a także rozważamy nasz stosunek do Boga, do braci i do wszystkich ludzi: jest to Sakrament synostwa, braterstwa i misji. Jako Sakrament jedności w Chrystusie, Eucharystia jest jednocześnie Sakramentem jedności kościelnej oraz jedności wspólnoty osób konsekrowanych. Jest zatem ostatecznie źródłem duchowości poszczególnych osób i instytutu». Eucharystia uczy osoby konsekrowane «większej wolności w działalności apostolskiej, bardziej świadomego dawania świadectwa, solidarności, której wyrazem jest opowiadanie się po stronie ludzi i zajmowanie się ich problemami, aby rozważnie odpowiadać na znaki czasów i zaspokajać ich potrzeby»
Jan Paweł II, 2 lutego 2005 r.