Stanisław Dziedzic urodził się w 1953 r. w Dąbrowie, ukończył filologię polską i dziennikarstwo na Uniwersytecie Jagiellońskim, a także studia z zakresu zarządzania zasobami pracy na Akademii Ekonomicznej. Zawód dziennikarza łączył z pracą pedagogiczną. W latach 1998–2000 był wicedyrektorem Biura Jubileuszowego 600-lecia Odnowienia Uniwersytetu Jagiellońskiego, od 2004 do 2016 – dyrektorem Wydziału Kultury i Dziedzictwa Narodowego Urzędu Miasta Krakowa. Od stycznia 2017 r. kierował Biblioteką Kraków, której był twórcą. Był członkiem Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa. W latach 2000–2004 pełnił funkcję wiceprezesa Radia Kraków SA, był także członkiem Rady Nadzorczej Telewizji Polskiej SA (1999–2003).

Stanisław Dziedzic był autorem ponad tysiąca publikacji, w tym kilkuset o charakterze naukowym i popularnonaukowym, publikowanych na łamach gazet i periodyków, m.in. takich jak: „Student”, „Ruch Literacki”, „Dziennik Polski”, Zeszyty Naukowe UJ”, „Zeszyty Naukowe KUL”, „Renowacje i Zabytki”, „Alma Mater”. Teksty Stanisława Dziedzica przetłumaczono na piętnaście języków. Był także autorem lub współautorem 24 książek, m.in. „Monografia Teatru 38”, „Krakowskie dziedzictwo kulturowe”, „Małopolska Zachodnia”, „Ojczyzna myśli mojej. Studia i szkice literackie”, „Skałka. Kościół i klasztor Paulinów w Krakowie”, „Serce Polski”, „Alma Mater Iagellonica”, „Złote więzienie Stanisława Augusta”, „Kraków to jest wielka rzecz”, „Portrety niepospolitych”.

Znaczna część jego publikacji dotyczyła historii literatury polskiej, fenomenu artystycznego i duchowego Krakowa oraz Ziemi Krakowskiej, zarządzania kulturą oraz ochrony dziedzictwa kulturowego.