Adhortacja „Ecclesia in Asia” jest ukoronowaniem prac synodu biskupów poświęconego problemom Kościoła Azji, który odbył się w dniach od 18 kwietnia do 14 maja 1998 r.

W dokumencie tym Jan Paweł II dostrzegł liczne problemy społeczne, który dotykają kontynent azjatycki. Z drugiej strony zauważone zostało bogactwo duchowe i kulturalne Azji. „Ludność Azji szczyci się swoimi wartościami religijnymi i kulturowymi: umiłowaniem ciszy i kontemplacji, prostotą, harmonią, wstrzemięźliwością, niestosowaniem przemocy, pracowitością, dyscypliną, życiem w skromnych warunkach, pragnieniem wiedzy i poszukiwań filozoficznych. Są dla niej drogie takie wartości jak: szacunek do życia, współczucie dla wszystkich stworzeń, bliskość z przyrodą, synowska cześć wobec rodziców, starszych i przodków oraz wysoko rozwinięte poczucie wspólnotowości. W szczególności uważają oni rodzinę za żywotne źródło siły i ściśle zjednoczoną wspólnotę o silnym poczuciu solidarności”.

Solidarność i współpracę między poszczególnymi Kościołami uważa Jana Pawła II za najważniejsze wymagania dnia dzisiejszego. Pomogą one w walce z kryzysem ekonomicznym oraz problemami społecznymi, z którymi boryka się kontynent azjatycki.

W zakończeniu Ojciec Święty dziękuje biskupom za ich pracę oraz dodaje im odwagi słowami z Ewangelii św. Łukasza: „Nie bój się, mała trzódko, gdyż spodobało się Ojcu waszemu dać wam królestwo” (Łk 12, 32).

Jan Paweł II kończy adhortację modlitwą: „Święta Maryjo, Córko Boga, Dziewicza Matko Zbawiciela i Matko nas wszystkich. [...] Ty śpiewałaś chwałę Panu. Prowadź nas w radosnym głoszeniu wiary w Chrystusa, naszego Zbawiciela. Ty współczułaś potrzebującym i prosiłaś za nimi Twojego Syna; naucz nas nigdy nie bać się mówić Jezusowi o świecie, a światu o Jezusie”.