17 listopada 1991 roku w Watykanie miało miejsce wielkie święto Kościoła w Polsce, Karmelu i Wadowic. Natomiast dzięki kanonizacji o. Rafał Kalinowski stał się "własnością" całego Kościoła.

Następnego dnia Jan Paweł II spotkał się z polskimi pielgrzymami w Auli Pawła VI, podczas którego wspominał: "Wczorajsza kanonizacja każe mi powrócić do miasta mojej młodości. Tam właśnie, w tym samym mieście, u progu Beskidów, kilkanaście lat wcześniej umierał o. Rafał Kalinowski. Były to ostatnie lata Polski wymazanej z map Europy, rozdzielonej przemocą między trzech zaborców. Mnie już było dane urodzić się w Polsce niepodległej. Przyszedł czas, kiedy mogłem uświadomić sobie w pełni, ile ja sam i moje pokolenie zawdzięczamy tym wszystkim, którzy dla tej wolnej Ojczyzny pracowali, walczyli, cierpieli, byli skazywani na śmierć i na syberyjskie zesłanie. Wielkim wzruszeniem jest dla mnie ta wczorajsza kanonizacja. Święty Rafał Kalinowski w sposób wyrazisty ukazuje całym swym życiem, czym jest to pierwsze i najważniejsze przykazanie, które Chrystus potwierdził mocą swych czynów i słów, a nade wszystko ofiarą swego Krzyża".