Roztoczańska Ostoja konika polskiego

Koniki polskie pojawiły się w Roztoczańskim Parku Narodowym w 1982 roku, kiedy to założono ich hodowlę rezerwatową, zwaną „Ostoją”. Do ogrodzonej enklawy lasu przy stawach „Echo” pod Zwierzyńcem wpuszczono wówczas 4 klacze o imionach Husaria, Moda, Tuba i Hanula oraz ogiera o imieniu Mohacz, jako partnera dla tych klaczy. Pierwsze koniki jakie przyszły na świat w Ostoi to: ogierek, który otrzymał imię Mszar, klaczka Trzmielina i ogierek o imieniu Modrzew. Trzmielina, która w rezerwacie przebywa do dnia dzisiejszego, licząc już 31 lat, urodziła 22 źrebięta, w tym 12 klaczek i 10 ogierków. Druga z kolei pod względem wieku jest klacz Hurtnica ur. w 1985 r., która również pozostawiła po sobie 21 źrebiąt, w tym 11 klaczek i 10 ogierków. W wyniku trzykrotnego powiększania „Ostoja” liczy dziś ok. 180 ha, gdzie koniki mają do dyspozycji: las, łąki, dolinę rzeki Świerszcz oraz trawiaste groble stawów „Echo”. Ostoja konika polskiego jest obecnie jedną z atrakcji turystycznych regionu. Koniki znane z tego, że są ufne w stosunku do człowieka, chętnie wypasają się w pobliżu wieży widokowej pozwalając miłośnikom przyrody na obserwacje i sesje fotograficzne. Szczególnie piękne widoki można podziwiać późnym popołudniem, kiedy zwierzęta chętniej opuszczają tereny leśne dające im ochłodę w upalne dni.