28 maja papież przyleciał do Londynu, gdzie odbyły się: Powitanie na podmiejskim lotnisku Gatwick przez księcia Norfolk (w imieniu królowej Elżbiety) oraz prymasa Anglii i Walii • Powitanie przez Lorda Mera Londynu oraz katolickiego rządcę Centralnego Londynu bpa Konstanta na dworcu Victoria Station • Msza św. w katolickiej katedrze Westminsteru • Nieoficjalne spotkanie z królową Elżbietą II w Buckingham Palace • Sakrament chorych w katedrze św. Jerzego w Southwark • Spotkanie z biskupami Anglii, Walii i Szkocji w siedzibie abpa Westminsteru

Podróż Ojca Świętego do Wielkiej Brytanii była jedną z najtrudniejszych pielgrzymek papieskich. Do ostatniej chwili niepewna ze względu na toczący się na południowym Atlantyku konflikt falklandzki. Bardzo trudno było podjąć decyzję odwiedzenia kraju będącego w stanie wojny z katolicką Argentyną, z wieloma śmiertelnymi ofiarami po obu stronach. Papież rozwiał wszystkie wątpliwości związane z wyjazdem do tego kraju, kiedy zaprosił biskupów brytyjskich i argentyńskich do odprawienia razem z nim w Bazylice Świętego Piotra uroczystej mszy św. - nazwanej Mszą pojednania. Oznajmił także, że wkrótce po zakończeniu pielgrzymki do Wielkiej Brytanii odwiedzi Argentynę.

W ciągu sześciu dniu pielgrzymowania po Wielkiej Brytanii Ojciec Święty odwiedził 8 miast, odprawił 7 mszy św. i wygłosił 31 przemówień i homilii. Podczas pielgrzymki zrezygnowano całkowicie z oficjalnych spotkań z przedstawicielami życia politycznego Wielkiej Brytanii. W ostatniej chwili odwołano także należące już do tradycji pielgrzymek papieskich spotkanie z korpusem dyplomatycznym. Niech będzie z wami Bóg pokoju i pojednania. Niech zstąpi na wasze domy Jego pełny i trwały pokój - tymi słowami przywitał Ojciec Święty zgromadzonych na lotnisku Gatwick. W przemówieniu powitalnym Papież nawiązał do konfliktu na południowym Atlantyku i ponowił swój apel o szybkie rozwiązanie sporu. Podczas udzielania sakramentu namaszczenia chorych w katedrze Southwark, Papież mówił: Całym sercem popieram tych, którzy uznają i bronią prawo Boże, kierujące życiem ludzkim. Nie powinniśmy nigdy zapominać, że każda osoba, od momentu poczęcia aż do ostatniego tchnienia, jest niepowtarzalna, jest dzieckiem Bożym i ma prawo do życia.